Γιώργος Ντζιμάνης: "Η άποψή μου σχετικά με την ίδρυση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας"
Υπάρχει πλέον ανάγκη για την ανάπτυξη ενός συστήματος στρατηγικού σχεδιασμού, με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, που θα επιτρέψει τη χάραξη υψηλής στρατηγικής
και την καλύτερη αξιοποίηση των εθνικών συντελεστών ισχύος, με συντονιστικό ρόλο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, εθνικής άμυνας και διεθνών οικονομικών σχέσεων.
Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια έχει προταθεί από ακαδημαϊκούς, διπλωμάτες και στρατιωτικούς η σύσταση και στη χώρα μας υπό τον πρωθυπουργό Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, το οποίο θα διαθέτει ένα πλέγμα υφισταμένων επιτροπών και ομάδων εργασίας και θα συντονίζει την χάραξη και εφαρμογή της πολιτικής ασφάλειας. Επειδή έχει διατυπωθεί ὁ αντίλογος ότι τέτοια όργανα διαθέτουν μόνον οι μεγάλες χώρες, Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν συστήσει οι περισσότερες χώρες του κόσμου από τις ΗΠΑ μέχρι τη Σιέρρα Λεόνε και είναι πράγματι παράδοξο να αφιερώνεται τόσος χρόνος στη δημόσια συζήτηση για τη δομή δυνάμεων και τα τακτικού επιπέδου θέματα, ενώ για το ανώτατο επίπεδο δυσανάλογα μικρότερος χρόνος και χώρος, όταν μάλιστα επί του προκειμένου συζητούμε και για ενέργεια χωρίς σοβαρή οικονομική επιβάρυνση.
Το κυριότερο ζήτημα σε αυτό το επίπεδο είναι ότι, όπως έχει επισημανθεί, το ΚΥΣΕΑ σήμερα εκτός του ότι είναι δύσκαμπτο, επί πλέον στερείται υποστηρικτικών μηχανισμών ώστε να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά. Συνέρχεται δε σχεδόν αποκλειστικά για να επιλέγει τους αρχηγούς των επιτελείων και να λαμβάνει αποφάσεις για εξοπλιστικά προγράμματα.
Αυτά τα όργανα δημιουργήθηκαν ως συνέπεια των απαιτήσεων που προέκυψαν από τους πολέμους του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα και κυρίως του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Μέχρι το τέλος του εικοστού αιώνα, οι περισσότερες χώρες είχαν συστήσει το όργανο που συνήθως ονομάζουν Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας. Εάν δεχθούμε την αγγλοσαξονική άποψη ότι οι συντελεστές ισχύος κάθε χώρας είναι ο στρατιωτικός, οικονομικός, διπλωματικός και πληροφοριακός, τότε με απλά και λίγα λόγια, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας αναλαμβάνει να ενορχηστρώσει αυτούς τους συντελεστές, ώστε η χώρα να παράγει εθνική στρατηγική και να επιτύχει τούς πολιτικούς της σκοπούς. Και βεβαίως αυτό είναι το επίπεδο στο οποίο κερδίζονται ή χάνονται οι πόλεμοι, τα σφάλματα δε στο ανώτατο επίπεδο δεν μπορούν να διορθωθούν στο τακτικό ή το επιχειρησιακό επίπεδο.
Γιώργος Ντζιμάνης
Αντιστράτηγος ε.α.
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΕ Κοζάνης
Μέλος της επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας
