Γ. Κασαπίδης: Επαπειλούμενο και αναξιοποίητο γενετικό υλικό της ελληνικής βιοποικιλότητας και εξάρτηση της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας από αντίστοιχο εισαγόμενο
Τη χάραξη πολιτικής για τη διάσωση, πιστοποίηση και εξάπλωση των ελληνικών ποικιλιών φυτών και φυλών ζώων ζητά από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης ο βουλευτής Κοζάνης Γιώργος Κασαπίδης.
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα διακρίνεται για την πλούσια βιοποικιλότητά της, η διαφύλαξη αυτού του πλούτου αποτελεί καθήκον της Πολιτείας, η οποία μπορεί να τη χρησιμοποιήσει και προς όφελος της οικονομικότητας της καλλιέργειας και της απεξάρτησης από τις ξενικές ποικιλίες.
Παράλληλα, ο κ. Κασαπίδης ζητά την αξιοποίηση των υφιστάμενων δομών προς το σκοπό αυτό μαζί με την εξασφάλιση της χρηματοδότησής τους.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ: Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
κ. Ευάγγελο Αποστόλου
ΘΕΜΑ: Επαπειλούμενο και αναξιοποίητο γενετικό υλικό της ελληνικής βιοποικιλότητας και εξάρτηση της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας από αντίστοιχο εισαγόμενο.
Η Ελλάς είναι ένας ιδιάζων βιότοπος. Η ελληνική χερσόνησος διακρίνεται για τη βιοποικιλότητά της, την πιο πλούσια στην εύκρατη ζώνη, τόσο ως προς τον πλούτο των ειδών, όσο και ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών.
Η παγκόσμια αναγνώριση της ελληνικής βιοποικιλότητας φανερώνεται και από την απόφαση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών να επιλέξει τη χώρα μας ως σημείο δημιουργίας Τράπεζας Φυτικού Γενετικού Υλικού όχι μόνο εθνικού, αλλά παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Αναγνωρίζοντας, έτσι, τη χώρα μας ως ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα καταγωγής, εξάπλωσης και διαφοροποίησης πολλών σημαντικών φυτών της υφηλίου.
Καθήκον της ελληνικής Πολιτείας είναι η διαφύλαξη αυτού του ανεκτίμητου πλούτου, η διάσωση ποικιλιών από τον κίνδυνο εξαφάνισης, ο αναπολλαπλασιασμός των δειγμάτων, η πιστοποίηση και εξάπλωση ανά την υφήλιο του υλικού. Σε παγκόσμιο επίπεδο η πιστοποίηση του πολλαπλασιαστικού υλικού αποτελεί γεγονός που επηρεάζει την οικονομικότητα της καλλιέργειας, δεδομένου ότι, πλέον, το γενετικό υλικό φυτικής και ζωικής παραγωγής αγοράζεται από όσους κατοχυρώνουν τα δικαιώματα πώλησης για το συγκεκριμένο υλικό.
Στο νέο περιβάλλον που δημιουργείται, η ανάγκη για τη διατήρηση, τη βελτίωση, τον πολλαπλασιασμό και την πιστοποίηση ελληνικού γενετικού υλικού γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αφού η μη διάσωση και η μη πιστοποίηση του πολλαπλασιαστικού υλικού οδηγεί σταθερά τη χώρα σε επικίνδυνη εξάρτηση από ξενικές ποικιλίες φυτών ή φυλές ζώων. Το γεγονός αυτό σε αρκετές περιπτώσεις αποτελεί σοβαρή απειλή για την ταυτότητα της ελληνικής γεωργίας και κατ’ επέκταση της αγροτικής μας οικονομίας, αλλά και του πολιτισμού ως αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι.
Την ίδια στιγμή γενετικό υλικό της ελληνικής βιοποικιλότητας είναι αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης ξένων χωρών, αξιοποιούμενο για τις πολλές και σπουδαίες ιδιαιτερότητες του σε διάφορες γεωργικές, φαρμακευτικές και βιομηχανικές χρήσεις.
Όμως, παρά τη σύγχρονη τάση και πραγματικότητα, παρά τον αμύθητο πλούτο της ελληνικής χλωρίδας και πανίδας, με τον οποίο ο Θεός μας προίκισε, η χώρα μας φαίνεται να μην ακολουθεί τις εξελίξεις. Επίσημα στοιχεία της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας αποδεικνύουν δραματική αύξηση των εισαγωγών πάσης φύσεως πολλαπλασιαστικού υλικού. Την ίδια στιγμή κι ενώ το νομοθετικό πλαίσιο υφίσταται, οι υπάρχουσες δομές (Τράπεζα Γενετικού Υλικού, Ινστιτούτο Ελέγχου Ποικιλιών Καλλιεργούμενων Φυτών, Κέντρα Γενετικής Βελτίωσης Ζώων, ΚΕΠΠΥΕΛ) διαρκώς απαξιώνονται και αποδυναμώνονται. Η έλλειψη εθνικής στρατηγικής, ο κατακερματισμός των κρατικών δομών, η διασπορά και υποστελέχωση προσωπικού, οι διαρκείς περικοπές στο ύψος της χρηματοδότησης, η έλλειψη πολιτικής βούλησης για την εκκίνηση της εκπαίδευσης των πιστοποιητών των ΚΕΠΠΥΕΛ, αποτελούν τροχοπέδη για τη διάσωση και πιστοποίηση του ελληνικού γενετικού υλικού. Επιπρόσθετα, η καθυστέρηση επανίδρυσης των βασικών αυτών δομών του ΥπΑΑΤ υπονομεύει τη διαφύλαξη της ελληνικής βιοποικιλότητας από τη μια και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας από την άλλη.
Επειδή η ταυτοποίηση και πιστοποίηση γενετικού υλικού φυτικής και ζωικής προέλευσης κατοχυρώνει και ενδυναμώνει την ελληνικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας,
Επειδή το νομοθετικό πλαίσιο και η υποδομή υπάρχει,
Επειδή, στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον, η ελληνική γεωργία οφείλει να δημιουργεί και όχι να ακολουθεί τις εξελίξεις, καθώς έχει τις περισσότερες προϋποθέσεις από κάθε άλλη χώρα της εύκρατης ζώνης του πλανήτη,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Ποια η πολιτική του Υπουργείου για τη διάσωση των ελληνικών ποικιλιών φυτών και φυλών ζώων, την πιστοποίηση και εξάπλωση αυτών στη χώρα και ανά την υφήλιο;
- Προτίθεται και με ποιο τρόπο να αξιοποιήσει τις υφιστάμενες δομές προς το σκοπό αυτό; Πώς θα εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση αυτών;
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
