Βεβαιότητες [ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης ]
Κι όλα τα ξενύχτια; Τότε που ’βγαζε τα πρώτα του δοντάκια;
Όταν αρρώστησε από ιλαρά; Τα βράδια που του χάιδευε την πλάτη; Τα παραμυθάκια που του έλεγε; Τα μεσάνυχτα που τρύπωνε στο κρεβάτι του; Το πρωί που φώναζε το όνομά του;
Δυο βδομάδες περίμενε τα αποτελέσματα. Αλλά τώρα πια δεν είχε καμία αμφιβολία. Ούτε χρόνο να καθυστερεί. Πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο ο γιος του. Από το αυτοκίνητο μέχρι την εξώπορτα του σχολείου αγκαλιά. Στάθηκε μπροστά στα κάγκελα και τον κοιτούσε με καμάρι. Άνοιξε μετά τον κάδο, ένα άχρηστο τεστ πατρότητας για να πετάξει.
