Σιγά! Οι «αντιφασίστες» του «συνταγματικού τόξου» κοιμούνται! «Πορεία διαμαρτυρίας για τη Μακεδονία από τη μαθητική νεολαία της Πτολεμαΐδας»
Γράφει ο Νίκος Δινόπουλος
Στις 22 Νοέμβρη 2018 δημοσιεύεται στα τοπικά μέσα ενημέρωσης μια ανακοίνωση-κάλεσμα της «μαθητικής Νεολαίας Πτολεμαΐδας», με το ίδιο περιεχόμενο σε όλα, προφανώς από το κείμενο Δελτίου Τύπου που έχουν λάβει, ή παραπέμποντας σε πηγή που δημοσιεύτηκε, ενδεικτικά:
Πτολεμαΐδα: Πορεία για την Μακεδονία
Η μαθητική Νεολαία της Πτολεμαΐδας, διοργανώνει την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου στις 12.30 μετά το μεσημέρι στην Κεντρική πλατεία, πορεία διαμαρτυρίας για την Μακεδονία.
***
Η μαθητική Νεολαία της Πτολεμαΐδας, διοργανώνει την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου πορεία διαμαρτυρίας για την Μακεδονία
***
Πτολεμαΐδα: Πορεία για την Μακεδονία
***
Πορεία διαμαρτυρίας για τη Μακεδονία από τη μαθητική νεολαία της Πτολεμαΐδας
Πορεία για τη Μακεδονία διοργανώνουν οι μαθητές σχολείων της Πτολεμαΐδας, στο πνεύμα συμμαθητών τους από το Βόρεια Ελλάδα που έχουν πραγματοποιήσει αντίστοιχες πορείες τις τελευταίες ημέρες. Το κάλεσμα είναι για την Παρασκευή 23 Νοεμβρίουστις 12.30 το πρωί και αναφέρει να συμμετέχει όποιος θέλει με ελληνική σημαία.
***
Πορεία Διαμαρτυρίας για τη Μακεδονία, διοργανώνει η Μαθητική Νεολαία Πτολεμαΐδας την Παρασκευή 23/11
***
Από τα δημοσιεύματα δεν προκύπτει κάποιος φορέας που φέρει την ευθύνη της οργάνωσης της «συγκέντρωσης και της πορείας διαμαρτυρίας για τη Μακεδονία», εκτός και αν «η μαθητική Νεολαία της Πτολεμαΐδας» είναι κάποια οργάνωση ή συλλογικότητα πλην όμως ούτε και αυτό προκύπτει από το Δελτίο Τύπου που δημοσιεύτηκε στα τοπικά ΜΕ…
Αναζητώντας περισσότερες λεπτομέρειες για το ζήτημα εύκολα εντοπίζονται οι ιστοσελίδες που προβάλουν το κάλεσμα και στηρίζουν τις κινητοποιήσεις.Το εθνικιστικό, φασιστικό, ρατσιστικό περιεχόμενο των ιστοσελίδων δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αμφιβολίες, ενδεικτικά:
Η πρώτη ιστοσελίδα εδώ: Διόδοτος και το κάλεσμα εδώ:Πτολεμαΐδα!
ΠΑΙΔΙΑ... ΚΑΝΤΕ ΜΠΛΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!!!
Η δεύτερη ιστοσελίδα εδώ:ΗΓΓΙΚΕΝ ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ- «Ήρθαν τα χρόνια κι οι καιροί, πάλι δικά μας είναι, Άγιος Παΐσιος» και το κάλεσμα εδώ:Η μαθητική Νεολαία της Πτολεμαΐδας, διοργανώνει την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου πορεία διαμαρτυρίας για την Μακεδονία
Και φυσικά η ιστοσελίδα «στόχος» εδώ: «ο στόχος»
Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ποιοι δίνουν το πολιτικό, ιδεολογικό στίγμα και ποιοι «φορείς» φέρουν την ευθύνη και την οργάνωση «της συγκέντρωσης και της πορείας διαμαρτυρίαςγια την Μακεδονία»: Τα πολυπλόκαμα παραφασιστικά, παρακρατικά κυκλώματα -παραδοσιακά ισχυρά στη χώρα μας- και σε στενή σχέση με τους μηχανισμούς του αστικού καπιταλιστικού κράτους, ήταν και είναι χρήσιμα εργαλεία στις κάθε φορά ανάγκες της αστικής εξουσίας, και είναι τώρα πιο επικίνδυνα μέσα από την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών και της υλικής και νομικής βίας της εξουσίας.
Την επόμενη μέρα 23 Νοέμβρη, τα δημοσιεύματα από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ενδεικτικά:
ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (video)
Πτολεμαΐδα: Δυναμικό Μαθητικό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία – Τραγούδησαν τον Εθνικό Ύμνο (φωτογραφίες-VIDEO)
***
Πτολεμαΐδα: Μαθητές διαδήλωσαν για την Μακεδονία – Παράσταση διαμαρτυρίας στο δημαρχείο Εορδαίας (Φωτογραφίες & Βίντεο)
***
Το πλήθος των μαθητών – μαθητριών που συμμετείχαν είναι πολύ επικίνδυνο φαινόμενο για να περάσει απαρατήρητο και χωρίς απάντηση… Οι αντιδράσεις γι’ αυτό το γεγονός; Ίδωμεν!
Η «προφητική» ρήση του Μαξ Χορκχάιμερπως«όποιος δεν θέλει να μιλήσει για τον καπιταλισμό δεν πρέπει να μιλάει και για τον φασισμό» περιγράφει με ακρίβεια τον «αντιφασισμό» των δυνάμεων του «συνταγματικού τόξου», τον «αντιφασισμό» του κυρίαρχου πολιτικού λόγου αλλά και των υπηρετών τους στα ΜΜΕ, στα παραφασιστικά και παρακρατικά κυκλώματα του αστικού καπιταλιστικού πολιτικού συστήματος.
Η αδυσώπητη πραγματικότηταμε τον εφιάλτη του φασισμού συντρίβει βίαια τις αυταπάτες ρεφορμιστών, οπορτουνιστών και άλλων «διαχειριστών» της καπιταλιστικής εξουσίας πως είναι δυνατή μια σταθερή ειρηνική ανάπτυξη της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και των αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, πως είναι δυνατόν να υπάρξει ένας «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο».
Μετά την ήττα του επαναστατικού ταξικού κομμουνιστικού εργατικού κινήματος και για να μην πάμε πολύ πίσω, τα τελευταία οχτώ χρόνια, η ανελέητη σαδιστική ρεβάνς του καπιταλιστικού κτήνους σαρώνει τα πάντα χωρίς αντίπαλο δέος.
Η Ευρώπη έχει μαυρίσει και συνεχίζει να μαυρίζει. Στη Λατινική Αμερική, φασίστες και ακροδεξιοί με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα επανακάμπτουν στην εξουσία.Δεν πλανιέται το φάντασμα του κομμουνισμού πάνω από τον πλανήτη αλλά το φάντασμα, ο εφιάλτης του φασισμού. Παντού, ακροδεξιοί, φασίστες και ναζί μπαίνουν σε κυβερνήσεις και όπου μένουν απ’ έξω την πολιτική τους ατζέντα την υλοποιούν «δεξιά», «ακροδεξιά», «αριστερά», «σοσιαλιστικά», «οικολογικά», «ανεξάρτητα», «αυτόνομα» κόμματα και πολιτικές κινήσεις, που συνεργάζονται χωρίς προσχήματα μεταξύ τους στη συγκρότηση κατ’ ευφημισμό «κεντροδεξιών», «κεντροαριστερών» και το λουρί της μάνας κυβερνήσεων που διαχειρίζονται έναν ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό που έχει σαπίσει και απειλεί να εξαφανίσει τον πλανήτη γη με πυρηνικό ολοκαύτωμα (Νέο στρατιωτικό - πυρηνικό δόγμα ΗΠΑ).
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις παροξύνονται φέρνοντας τον πόλεμο μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μας και είναι θέμα χρόνου να μπει μέσα στα σπίτια μας. Ο σάπιος κόσμος του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού των πολυεθνικών, πολυκλαδικών μονοπωλίων ξαναμοιράζεται. Η κόλαση είναι εδώ, «ο θεός του πολέμου» είναι εδώ, σε κάθε γωνιά του πλανήτη: Συρία, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Ουκρανία, Υεμένη, ενδεικτικά και μόνο γιατί ο κατάλογος είναι μακρύς…
Τι είναι η «αριστερά» που διαχειρίζεται την αστική πολιτική εξουσία; Ιστορική διεθνής εμπειρίααπό τα χρόνια του μεσοπολέμου, και μετά το β΄ π.π. μέχρι τώρα -για όποιον δεν θέλει να βασανίζει την πραγματικότητα-: «Όρος, έννοια πανάκεια» παντός καιρού για κάθε χρήση, για κάθε ρεφορμιστή, οπορτουνιστή και ρεφορμισμό, οπορτουνισμό όπου γης και πατρίδας· αναγκαίος όρος ύπαρξης, αναγκαίο άλλοθι για κάθε «αυθεντική» δεξιά – ακροδεξιά και αποτελεσματικό πλυντήριο του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.
Για όσους αστόχαστα(;)επιμένουν ακόμα στις μεταφυσικές πασιφιστικές αυταπάτες και «ονειρεύονται την επιστροφή προς τα πίσω, προς τον «ελεύθερο», «ειρηνικό» «τίμιο» «δίκαιο» καπιταλισμό», πως με «ένα άλλο μίγμα πολιτικής» διαχείρισης θα βγούμε από την κρίση του μονοπωλιακού καπιταλισμού, την απάντηση την δίνει ο ΜπέρτολΜπρεχτ:
«[…] ο εθνικοσοσιαλισμός μπορεί να καταπολεμηθεί μονάχα με την καταπολέμηση του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος. Σ' αυτόν τον αγώνα ενάντια στον εθνικοσοσιαλισμό, σύμμαχος μπορεί να είναι μονάχα η εργατική τάξη. Είναι αδύνατο να θέλει κανείς να καταπολεμήσει το φασισμό διατηρώντας τον καπιταλισμό, δηλαδή να ανακαλέσει τον καπιταλισμό σε μια πιο αδύνατη θέση, που ήδη είναι δοσμένη εξαιτίας της αστάθειάς της.
Απέναντι στη μόνιμη πια κρίση του ο καπιταλισμός θα επιχειρήσει να επιβληθεί με την πιο ωμή και απροσχημάτιστη μορφή του και όχι με τη μορφή ενός υποχωρητικού φιλελευθερισμού κάτω από τους «εκβιασμούς» του προλεταριάτου του. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ολόκληρη η αστική τάξη θα έχει διαπιστώσει, ότι ο φασισμός είναι η καλύτερη καπιταλιστική κρατική μορφή της εποχής μας, όπως ήταν ο φιλελευθερισμός η καλύτερη μορφή κρατικής εξουσίας στον καιρό του. Το φασισμό μπορεί να τον καταπολεμήσει μονάχα όποιος αρνιέται την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και όλα όσα συνδέονται μ' αυτήν, επομένως όποιος είναι πρόθυμος να παλέψει μαζί μ' εκείνη την κοινωνική τάξη, που πολεμάει με όλες τις δυνάμεις της ενάντια στην ατομική ιδιοκτησία» [ΜπέρτολτΜπρεχτ][1].
Αυτό το σάπιο μονοπωλιακό καπιταλιστικό πολιτικό σύστημα δεν θα καταρρεύσει από μόνο του, ούτε θα παραιτηθεί εθελοντικά από τα ληστρικά του κέρδη. Οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες πως με αταξικά, απολιτικά «αυτοοργανωμένα», «αδιαμεσολάβητα», «ακομμάτιστα, ανεξάρτητα, υπερκομματικά», χωρίς δομές, σχέδιο και στρατηγικό στόχο γιουρούσια, το αστικό μπλοκ εξουσίας θα εγκαταλείψει τη μάχη και θα παραιτηθεί από τα ταξικά του συμφέροντα κατέρρευσαν και συνεχίζουν να καταρρέουν με πάταγο.
«Αποτυχίζω την απόγνωση κατακείμενος / Όρθιος. Η ιστορία δεν μας περιμένει στη στάση του τρόλεϊ*» και δεν αφήνει κενά· τα γεμίζει με ότι έχει διαθέσιμο χωρίς διακρίσεις, δεν είναι επιλεκτική… Αν το 1847-48 η ανάγκη και το σύνθημα «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» ήταν επιτακτικό, σήμερα η ανάγκη να ενωθεί η εργατική τάξη, πολύ περισσότερο η παγκόσμια εργατική τάξη είναι ζήτημα ζωής και θανάτου όσο ποτέ άλλοτε.
* Νίκος Καρούζος
[1] Ριζοσπάστης, ΜπέρτολτΜπρεχτ - Για το φασισμό και τον πόλεμο.
