Επιστρέφουμε στην αγορά μετά από μια επαγγελματική αποτυχία; (του Κώστα Καραμάρκου)
Ποιος υποστηρίζει άραγε έναν επαγγελματία για να βρει τη δύναμη για μια δεύτερη ευκαιρία και εκ νέου επιχειρηματική δραστηριοποίηση στον ιδιωτικό τομέα;
Ήδη σε αρκετές ευρωπαϊκές περιφέρειες
οι χρηματοδοτικές ενισχύσεις αφορούν πλέον εκτός από τις υγιείς & αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις και σε αυτές, που ενώ έχουν αποτύχει ή διακόψει τη δραστηριοποίηση τους λόγω δυσμενών συνθηκών, δεν το βάζουν κάτω και προσπαθούν να επανέλθουν με μια δεύτερη ευκαιρία, προετοιμαζόμενοι αυτή τη φορά ίσως καλύτερα ως προς τις γνώσεις για τον επαγγελματικό χώρο που θα δραστηριοποιηθούν.
Έθεσα λοιπόν δημόσια (προς προβληματισμό και όχι για να λάβω κάποια απάντηση από οπουδήποτε) με παρόμοιο άρθρο μου προ μηνών τα εξής ερωτήματα;
- Είναι ανεκτική η κοινωνία μας και στηρίζει εν τέλει τους επαγγελματίες όταν επανακάμπτουν επιχειρηματικά;
- Και αν οι πολίτες είναι ανεκτικοί και στηρίζουν όσους επιστρέφουν στην αγορά, οι 'αρμόδιοι φορείς' πως διαχειρίζονται το θέμα & κυρίως αν και πως το υποστηρίζουν από τη θεσμική τους θέση;
- Μήπως όλα αυτά είναι πράσινα άλογα και κανείς σχεδόν πλέον δεν υποστηρίζει όσους για διάφορους λόγους δεν κατάφεραν να σταθούν και να αναπτυχθούν στο χώρο της τοπικής οικονομίας;
Τους τελευταίους μήνες υπάρχει για πρώτη φορά στην περιφέρεια μας ένα πρόγραμμα σε εξέλιξη και εφαρμογή υποστήριξης σε επαγγελματίες που αντιμετώπισαν ή αντιμετωπίζουν δυσκολίες επανάκαμψης στην αγορά από το ΠΤΑ Δυτ. Μακεδονίας σε συνεργασία με το ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ (πρόγραμμα Early Warning Europe) και επίσης πρόβλεψη να υπάρχει υποστήριξη μέσω του τρέχοντος ΠΕΠ 2014-2020 σύμφωνα με το σχέδιο δράσης που πρότεινε το διαπεριφερειακό έργο μεταξύ 6 συνεργαζόμενων περιοχών της ΕΕ, REBORN. Σταδιακά φαίνεται λοιπόν και ήδη από την πρώτη περίοδο δράσης της πρωτοβουλίας να φεύγει η αρχική φοβία ή ο προβληματισμός για το 'ποιος και πως μπορεί να με βοηθήσει'. Αποκτάται ταυτόχρονα δειλά δειλά η σχετική τεχνογνωσία και η εμπειρία, ούτως ώστε αυτό το εργαλείο να γίνει πιο αποδοτικό τα επόμενα χρόνια όπου αναμένεται μια έστω σταθεροποίηση της αγοράς και της οικονομίας σε εθνικό επίπεδο.
Εκείνο που δυστυχώς παραμένει άγνωστο για πολλούς λόγους είναι τόσο ο αριθμός, όσο και τα χαρακτηριστικά των επαγγελματιών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση για να μπορέσουν να επιχειρήσουν εκ νέου.
Το ίδιο άγνωστα είναι και επί μέρους κλαδικά στοιχεία για την απασχόληση και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, καθώς δεν έχει υλοποιηθεί καμία σχετική έρευνα - μελέτη από το 2006. Αν δηλαδή κάποιος ψάξει να βρει επί παραδείγματι ποιες και πόσες θέσεις εργασίας χάθηκαν ή και δημιουργήθηκαν το χώρο των γαλακτοκομικών προϊόντων την περίοδο της κρίσης, δεν θα βρει πουθενά λεπτομερή στοιχεία. Το ίδιο αφορά σε όλους σχεδόν τους κλάδους και ως επόμενο στοιχείο που είναι και το κρίσιμο αναφέρω το εξής: Οι ενισχύσεις, οι καταρτίσεις, η υποστήριξη κάθε είδους προς επιχειρήσεις και επαγγελματίες γίνεται πάνω σε παλιότερα μοντέλα, ή τυχαία ή με βάση την ανταπόκριση της αγοράς σε διάφορες προσκλήσεις που χρηματοδοτούν σχετικές δράσεις.
Όλες οι δημόσιες αναφορές περί στρατηγικής, στόχευσης και εστίασης σε συγκεκριμένους κλάδους δεν στηρίζονται δυστυχώς σε επίσημα κλαδικά δεδομένα, παρά σε οριζόντια στατιστικά στοιχεία, προσωπικές εκτιμήσεις ή κείμενα στρατηγικές περασμένων ετών.
2019, θεωρητικά μεταμνημονιακή αλλά ταυτόχρονα και σχεδόν μεταλιγνιτική περίοδος, η επιχειρηματική ανάπτυξη γίνεται με σχεδόν αποκλειστικές δυνάμεις και προσπάθειες επαγγελματιών και επιχειρήσεων.
Κάποιες αναλαμπές λοιπών πρωτοβουλιών και αποσπασματικών δράσεων δεν αρκούν να φωτίσουν το δύσκολο και δύσβατο δρόμο της προόδου της περιφερειακής οικονομίας.
Κώστας Καραμάρκος /
Σύμβουλος Περιφερειακής & Αστικής Ανάπτυξης
