Η δεξιά στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα θυμήθηκε τον παλιό κακό της εαυτό (του Παναγιώτη Τσαρτσιανίδη)
Θυμάμαι, μικρό παιδί στην μικρή κοινωνία που μεγάλωνα,
τις προσπάθειες, την αγωνία και τον αγώνα
για μια “κανονική” ζωή εκείνα τα πρώτα
χρόνια της μεταπολίτευσης.
Επιφυλακτικοί για την πολιτική σταθερότητα
(1975, 1976, 1977, 1978) αλλά αισιόδοξοι,
θεωρούσαν σημαντική αυτή την κατάκτηση
μετά την πολύχρονη ταλαιπωρία, την σκληρότητα των ρεβανσιστών
νικητών του εμφυλίου και των δικτατορικών καθεστώτων.
Έτσι λοιπόν ο φόβος έδινε την θέση του στην πρόοδο.
Οι γονείς μας μπορούσαν ελεύθερα να επιλέξουν αυτούς
που θα τους εκπροσωπούν. Να ψηφίσουν, να μιλήσουν,
να γελάσουν, να τραγουδήσουν, να φωνάξουν, να προκόψουν!
Επιτέλους τα κατάφεραν !!
Η κοινωνία έδειχνε ότι έχει πάρει τις αποφάσεις της
και η τότε δεξιά, της δικές της!
Εκφράσεις όπως: «αποχουντοποίηση», «όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»,
«Η Δημοκρατία βιώνεται. Και πρέπει να γίνεται πράξη στην καθημερινή ζωή του πολίτη»,
έγιναν κυρίαρχες.
Μερικά χρόνια αργότερα ακούσαμε και το περίφημο… «Με τα άκρα δεν συνεργαζόμαστε»
και μείναμε όλοι ήσυχοι.
Και γιατί όχι δηλαδή;
Θα έλεγε κανείς πως έτσι έπρεπε να είναι τα πράγματα.
Το τελευταίο διάστημα όμως, η δεξιά στην Ελλάδα, μας επιφυλάσσει εκπλήξεις αρνητικές.
Δείχνει να ξεχνά τις “αυτονόητες” υποχρεώσεις της, άλλοτε κλείνοντας το μάτι προς επικίνδυνες κατευθύνσεις
και άλλοτε αλληθωρίζοντας μπροστά σε ακραίες καταστάσεις. Συστηματικά και σταθερά δίνει χώρο σε περικεφαλαίες,
πανοπλίες, ουρλιαχτά, κραυγές, απειλές, βαρείς χαρακτηρισμούς, στο φόβο και στο σκοτάδι.
Οι ευθύνη τους είναι συλλογική.
Ας μαζέψουν τις φτερούγες τους οι μετριοπαθείς του χώρου και ας δουν (εάν μπορούν)
τι καλύπτουν, τι εκκολάπτουν, τι θα γεννηθεί !
για το www.kozani.tv και www.ptolemaida.tv
Παναγιώτης Τσαρτσιανίδης του Χρήστου και τη Μαρίας
Ιανουάριος 2019
