Οι αφηγήσεις της φωτιάς [ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης ]
Το μαντέμι, ή αλλιώς ο χυτοσίδηρος απ’ τον οποίο κατασκευάζεται η μεταλλική καρδιά του τζακιού, έχει κοινή ετυμολογική ρίζα με την περιοχή του Μαντέν της Τουρκίας.
Ας μην έχω πάει ποτές στο Απτουραχμανλί της επαρχίας Ακνταγ Μαντέν, απ’ όπου κατάγονταν οι πρόγονοί μου. Με τις σκιές της νύχτας να τρέμουν στους τοίχους και με το καμένο ξύλο να τσιτσιρίζει στην ησυχία του σαλονιού, όλο και κάποιος παππούς ή προγιαγιά ή μπάρμπας θα ξεμυτίσει απ’ το πυρακτωμένο μαντέμι του τζακιού μου. Θα κάτσει δίπλα μου στην άδεια καρέκλα, θα πλέξει τα δάχτυλα των χεριών του και θα αφήσει έναν βαθύ αναστεναγμό. Τότε ακριβώς είναι που θα αρχίσει τις ατέλειωτες ιστορίες του για τα ορυχεία της Αργυρουπόλεως, τα παρχάρια της Τραπεζούντας και τα ελάτια των Ποντιακών Άλπεων. Τα πιο ωραία μου γραφτά αφουγκραζόμενος τις αφηγήσεις της φωτιάς τα έχω γράψει.
