Βενεζουέλα: Παραμύθια με δράκους και μάγισσες
Η απόπειρα πραξικοπήματος που ξεκίνησε στις 23 Ιανουαρίου στην Βενεζουέλα όπως διαφαίνεται, καλά κρατεί καθώς έχει περάσει πάνω από ένας μήνας συνεχούς έντασης.
των Νικόλα Ήσυχου και Άγγελου Νέστορα
Στις 25 Φεβρουαρίου, ένας Βραζιλιάνος κωμικός, ο Jose de Abreu ανακοίνωσε με το πιο νομιμοποιημένο μέσο άσκησης πολιτικής – δηλαδή μέσω twitter – ότι αυτοανακηρύσσεται πρόεδρος της Βραζιλίας. Αυτό που ξεκίνησε ως χιουμοριστική διαμαρτυρία απέναντι στην αναγνώριση από την Βραζιλιάνικη κυβέρνηση των πραξικοπηματιών της Βενεζουέλας ως νόμιμη κυβέρνηση, έγινε σε πολύ σύντομο διάστημα το πιο δημοφιλές tweet στην Βραζιλία και κατέληξε στην ανακοίνωση της κυβέρνησης Abreu.
Σε έναν κόσμο που ο βαθμός ισχύος της πραγματικότητας μετριέται όχι με την συσχέτισή της με την αλήθεια, αλλά με την δύναμη διάχυσης της πληροφορίας, πόσο νομιμοποίηση έχει μια κυβέρνηση που ανακηρύσσεται με τέτοιον τρόπο; Και πόσο μακριά βρίσκεται από το τι πραγματικά συμβαίνει τη γειτονική Βενεζουέλα; Αλλά και σε δεκάδες άλλα σημεία του πλανήτη, όπου ισχυρές πολιτικο-στρατιωτικές δυνάμεις καθημερινά ψάχνουν εξισώσεις για να ξανασχεδιάσουν τον χάρτη;
Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάϊκ Πομπέο, αναφέρθηκε στο νέο δόγμα Μονρό ως προς την εξωτερική πολιτική της χώρας του σε σχέση με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Έπειτα από την στρατηγική ήττα των Αμερικανών και των συμμάχων τους στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή, η κυβέρνηση Τραμπ επικεντρώθηκε στην Αμερικανική ήπειρο, μια διαδικασία που άλλωστε ξεκίνησε από την εποχή Ομπάμα και που φυσικά εντείνεται από τον ίδιο τον Τραμπ και την κυβέρνηση του. Από το 2015 μέχρι και σήμερα, η Λατινική Αμερική ζει μια πρωτόγνωρη πορεία συντηρητικοποίησης που εκφράζεται με αντιδραστικές κυβερνήσεις οι οποίες ασκούν νεοφιλελεύθερες και αυταρχικές πολιτικές, όπως η κυβέρνηση Μπολσονάρο της Βραζιλίας και η κυβέρνηση Μάκρι της Αργεντινής. Η Κολομβία, το Περού, ο Ισημερινός, η Παραγουάη, η Χιλή, ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα που διαμορφώνουν την ομάδα της Λίμα, μαζί με τον Καναδά και υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ συμμετέχουν στην αποσταθεροποίηση της Βενεζουέλας, καθώς και μια πληθώρα ευρωπαϊκών χωρών μεταξύ άλλων η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο συμπράττουν στην οικονομική κατάρρευση της Βενεζουέλας στηρίζοντας τον αυτοανακυρηχθέντα πραξικοπηματία βουλευτή Γκουαϊδό.
Εδώ και περίπου ένα μήνα, η Βενεζουέλα και ο λαός της υφίστανται ισχυρές οικονομικές και πολιτικές πιέσεις με σκοπό την αποσταθεροποίηση της χώρας και της Μπολιβαριανής κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο. Πρώτη και κύρια, η κυβέρνηση Τράμπ δια στόματος Μάικ Πομπέο, ανακυρήσει τις οικονομικές πιέσεις και έπειτα οι κυβερνήσεις του Ιβάν Ντούκε της Κολομβίας και του ακροδεξιού Μπολσονάρο της Βραζιλίας λειτουργώντας ως φερέφωνα της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στις 25 Φεβρουαρίου επιχειρήθηκε παρέμβαση με την παράνομη προσπάθεια εισροής «ανθρωπιστικής βοήθειας» από τις ΗΠΑ (USAID) δια μέσω Κολομβίας στα σύνορα με την περιοχή της Κούκουτα. Μετά από συναυλία που διοργανώθηκε από τον Βρετανό μεγιστάνα, Ρίτσαρντ Μπράνσον και τη στήριξη της Κυβέρνησης της Κολομβίας μέσω της κινηματικής οργάνωσης «αλληλεγγύης» της βενεζουελάνικης αντιπολίτευσης, Venezuela Live Aid, με σκοπό την χρηματοδότηση της αντιπολίτευσης. Βρέθηκαν ράδιο, ασύρματοι, αλεξίσφαιρα και στολές και προμήθειες με σκοπό την εντατικοποίηση της βίας. Η πλειονότητα των ξένων ΜΜΕ, μέσω της συνεχής αναπαραγωγής fake news, παρουσίασαν μια εικόνα ψεύτικη, επισημαίνοντας πως τα κομβόι λεηλατήθηκαν στο έδαφος της Βενεζουέλας κάτι που δεν επιβεβαιώνεται ούτε από τον Ερυθρό Σταυρό της Κολομβίας ο οποίος εξέφρασε ανησυχίες του ως προς τον χαρακτήρα της ανθρωπιστικής βοήθειας από την κυβέρνηση Τραμπ, σαν προσπάθεια πολιτικής επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας.
Τα φορτηγά δεν διέσχισαν τελικά τα σύνορα καθώς κάποια από αυτά πυρπολήθηκαν πάνω στην γέφυρα, δίνοντας έδαφος για μια νέα δημόσια επίθεση απέναντι στην κυβέρνηση Μαδούρο, στην οποία πρωτοστάτησε τόσο το CNN όσο και η USAID. Επί δύο εβδομάδες το θέμα αναπαραγόταν στη σφαίρα των media και των κοινωνικών δικτύων, παρά το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή ανεξάρτητοι ανταποκριτές δημοσιοποίησαν βίντεο που δείχνει ξεκάθαρα υποστηρικτή του Γκουαϊδό να εκτοξεύει τη μολότοφ προς τα φορτηγά της USAID. Πολλά από τα μεγάλα μέσα παραδέχθηκαν ότι υπήρξε μια «σύγχυση» πάνω στο ζήτημα μετά την επιβεβαίωση του βίντεο ακόμα και από τους New York Times. Ωστόσο, τίποτα δεν άλλαξε στην στάση τόσο των ΜΜΕ, όσο και των αξιωματούχων των περισσότερων δυτικών κυβερνήσεων, οι οποίοι με θέρμη συνεχίζουν να αναπαράγουν την εικόνα μιας δικτατορικής και βίαιας εξουσίας από την κυβέρνηση της χώρας.
Ο πραξικοπηματίας Χουάν Γκουαϊδό συμμετείχε ενεργά στην πολιτική οικονομικής πίεσης που με δική του προτροπή εφαρμόζεται στην χώρα του, κατηγορώντας τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο. Σε περιοδείες του στην Κολομβία και σε άλλες χώρες της ηπείρου με τους προέδρους των κρατών της Ομάδας της Λίμα, ανακοίνωσε την κατάσχεση του ρευστού αποθεματικού της κρατικής πετρελαϊκής εταιρίας PDVSA που αντιπροσωπεύεται από την θυγατρική εταιρία CITCO, περίπου 7 δις δολαρίων, έσοδα αναγκαία για τις βασικές ανάγκες του λαού. Αναφορικά με τις συγκεκριμένες παράνομες κατασχέσεις των αποθεματικών της κρατικής εταιρίας πετρελαίου PDVSA ενεργό ρόλο είχε και ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ.
Η μπολιβαριανή κυβέρνηση της Βενεζουέλας, ανήσυχη ως προς τις κυρώσεις, προχώρησε στην μεταφορά των ευρωπαϊκών γραφείων της εταιρίας στην Μόσχα. Επίσης η Βενεζουέλα, σε αντίθεση με τα αναπαραγόμενα fake news, έχει κάνει αίτηση για ανθρωπιστική βοήθεια στον ΟΗΕ με την Κούβα, Ρωσία και Κίνα μεταξύ άλλων χωρών, να στέλνουν τρόφιμα, γιατρούς και φαρμακευτική βοήθεια στην χώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι οικονομικές κυρώσεις και η πολιτική ανάμειξης των ΗΠΑ και των υπολοίπων χωρών στα εσωτερικά της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας καταπατούν τα άρθρα 3, 19 και 20 της Χάρτας του Οργανισμού των Αμερικανικών Κρατών, που απαγορεύουν την ανάμειξη χωρών άμεσα η έμμεσα στα εσωτερικά άλλων κρατών χωρίς να έχει κάνει αίτηση η ίδια η χώρα.
Για τα διεθνή ΜΜΕ, η κυβέρνηση του Ιβαν Ντουκε της Κολομβίας και του Μπολσονάρο της Βραζιλίας αποτελούν το «παράδειγμα» ανεπτυγμένων χωρών στην περιοχή όπου η παραστρατιωτική δράση ανθίζει παράλληλα με την κοινωνική εξαθλίωση. Όσον αναφορά την στρατιωτική δράση στην περιοχή, οι ΗΠΑ κατέχουν στρατιωτικές βάσεις στην Κολομβία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή στην Καραϊβικής εντείνοντας την πολιτική πίεσης εναντίον του λαού της Βενεζουέλας. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση Μπολσονάρο αλλά και του Ιβάν Ντούκε έχουν εκφράσει ότι δεν θα επέμβουν στρατιωτικά στην Βενεζουέλα φοβούμενοι τη λαϊκή κοινή γνώμη στις χώρες αυτές. Αντιθέτως, η κυβέρνηση Τραμπ αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα. Καταγγελία της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ανέφερε μεταξύ άλλων, την αποστολή 5000 Αμερικανών στρατιωτών στο Πουέρτο Ρίκο και στην Κολομβία με σκοπό την αποσταθεροποίηση της Βενεζουέλας.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι μαζί με τον οικονομικό και πολιτικό αποκλεισμό της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, η αντιπολίτευση εντείνει την πίεση και στο εσωτερικό δια μέσω επιθετικών ενεργειών υπό την καθοδήγηση εξωτερικών παραγόντων για την πλήρη αποσταθεροποίηση της χώρας. Την 1η Μαρτίου, στην πολιτεία Βάργκας στα βόρεια της χώρας κάηκαν αποθήκες τροφίμων από την αντιπολίτευση και φυσικά κατηγόρησαν την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας. Στις 8 Μαρτίου, η εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας της Βενεζουέλας κατήγγειλε μποϊκοτάζ σε μεγάλο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της χώρας με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μπλακ άουτ σε πολλές περιοχές της χώρας. Επίσης, η κυβέρνηση κατηγόρησε ξένους παράγοντες για την κυβερνοεπίθεση που δέχθηκε η χώρα, με αποτέλεσμα να μην λειτουργήσουν βασικές δημόσιες υπηρεσίες της χώρας, όπως σχολεία, νοσοκομεία, μέσα μεταφοράς. Πιο συγκεκριμένα, η σχεδόν ολική διακοπή ρεύματος στον υδροηλεκτρικό σταθμό Γκουρί προήλθε από κυβερνοεπίθεση σύμφωνα με καταγγελίες της αξιωματούχων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος σταθμός παρέχει πάνω από το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Στις 9 του Μάρτη η κυβέρνηση της χώρας επιβεβαίωσε τα γεγονότα έχοντας επαναφέρει το 57% του δικτύου.
Η απόπειρα πραξικοπήματος που ξεκίνησε στις 23 Ιανουαρίου στην Βενεζουέλα όπως διαφαίνεται, καλά κρατεί καθώς έχει περάσει πάνω από ένας μήνας συνεχούς έντασης. Ο Γκουαϊδό, επέστρεψε εν μέσω γιορτών στην Βενεζουέλα με πολύ χαμηλή υποδοχή και κυρίως από τους διεθνείς παράγοντες όπως οι ευρωπαϊκές πρεσβείες με τον Γερμανό πρέσβη Α.Κρίνερ να αναγνωρίζει τον Γκουαϊδό ως πρόεδρο της χώρας. Ο Νικολάς Μαδούρο τον κατηγόρησε για εμπλοκή στα εσωτερικά της χώρας του και τον χαρακτηρίστηκε ως ανεπιθύμητο άτομο ( persona non grata) στην χώρα. Μέσω δηλώσεων της αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Ντέλσι Ροντρίγκεζ ανακοινώθηκε ότι οι υπεύθυνοι για την κατάσταση στη χώρα θα οδηγηθούν στην δικαιοσύνη όπως ορίζουν οι νόμοι της εθνοσυνέλευσης και του Συντάγματος.
Ωστόσο, ο αυτοανακυρηχθείς πρόεδρος, Χουάν Γκουαϊδό, επιμένει να καλεί την διεθνή κοινότητα να αυξήσει τις κυρώσεις απέναντι στην ίδια τη χώρα του, παρά τις δηλώσεις την Ύπατης Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μισέλ Μπασελέ, ότι η κρίση στη Βενεζουέλα ακριβώς «επιδεινώθηκε λόγω των κυρώσεων». Την ίδια κριτική απέναντι στον στραγγαλισμό μέσω των κυρώσεων έχουν εγείρει τόσο ανεξάρτητα διεθνή ρεπορτάζ - https://youtu.be/mbXqGiNlWWw – όσο και εκθέσεις ερευνητικών ιδρυμάτων (celag, UDE).
Στο ίδιο πνεύμα, όμως, με τον Γκουαϊδό κινούνται οι καθημερινές δηλώσεις Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων, ένθερμων «οπαδών της δημοκρατίας» και υποστηρικτών ενός μη εκλεγμένου προέδρου. Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ, Elliot Abrams προανήγγειλε νέο κύκλο «δευτερογενών κυρώσεων», προς χώρες, επιχειρήσεις και οργανισμούς που δεν ακολουθούν την στρατηγική των ΗΠΑ και εξακολουθούν να συναλλάσσονται με την Βενεζουέλα. Ο Abrams υπήρξε ο άνθρωπος-κλειδί της Ουάσιγκτον για την παράνομη προμήθεια όπλων στους ακροδεξιούς παραστρατιωτικούς της Νικαράγουα, υπό το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας στο παρελθόν – ένας ρόλος για τον οποίο καταδικάστηκε το 1991. Ωστόσο, για τα διεθνή ΜΜΕ, δηλώσεις σαν αυτές είναι άλλη μια καθημερινή μέρα, όπου οι άνθρωποι της Ουάσιγκτον και τα φερέφωνά τους στην αντιπολίτευση της Βενεζουέλας εξακολουθούν να παρουσιάζονται σαν θεματοφύλακες της δημοκρατίας.
Δια μέσω της εξωτερικής και εσωτερικής πίεσης που υφίσταται η Βενεζουέλα, σε μεγάλο βαθμό ο λαός φαίνεται να συσπειρώνεται, όπως το Σάββατο 9 Μάρτη, με πορείες στήριξης προς την κυβέρνηση αλλά κυρίως γύρω από την άμυνα της χώρας απέναντι σε εξωτερικές επεμβάσεις που ως σκοπό έχουν την ολοκληρωτική εξαθλίωση της χώρας αλλά και του ίδιου του λαού που στο όνομά του διαπράττονται πολιτικές βάναυσες και επικίνδυνες για το μέλλον της περιοχής. Αυτή όμως είναι μια πραγματικότητα που δεν αναγνωρίζεται και άρα δεν υπάρχει ως τέτοια για όσους έχουν ταχθεί υπέρ της κατάρρευσης της μπολιβαριανής δημοκρατίας.
ΠΗΓΗ: www.brigada.gr
