Η δική μου η Ελλάδα [ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης ]
Όταν οι άλλοι βγαίνανε στους δρόμους πανηγυρίζοντας για την ανάληψη των Ολυμπιακών, εγώ χαρακτηριζόμουνα ανθέλλην.
Όταν οι άλλοι φορούσαν περικεφαλαίες καταδικάζοντας τις Πρέσπες, εγώ χαρακτηριζόμουνα ανθέλλην. Όταν οι άλλοι ψήνανε σουβλάκια χλευάζοντας τους πρόσφυγες, εγώ χαρακτηριζόμουνα ανθέλλην. Φορές φορές θαρρώ ότι η δική μου η ελληνικότητα είναι τα παράσημα των πιο κραυγαλέων συντριβών μου. Και νιώθω περήφανος γι' αυτές. Ιδού, λέω, μια Ελλάδα για την οποία μπορώ ακόμη να υπάρχω.
