Μαύρος χρυσός» το τσίπουρο στην Ελλάδα
"Η επικείμενη αύξηση του ΕΦΚ θα πλήξει πρωτίστως αυτούς που το πληρώνουν, τους επίσημους αποσταγματοποιούς", ανέφερε ο κ.Καλογιάννης.
Του Γιώργου Κολώνα
Η προγραμματισμένη αύξηση του ΕΦΚ στο τσίπουρο, βάση ευρωπαϊκής τροπολογίας, εκτινάσσει την τιμή του στα 15 έως και 16 ευρώ ανά φιάλη 700ml , έναντι 10,9 ευρώ σημερινή τιμή πώλησης. Κορυφαίος ανταγωνιστής του κλάδου το ούζο με 51,45% στην ελληνική αγορά αλλά και στις διεθνείς. Στηρίζουν οι Γερμανοί!
Η κυβέρνηση ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν έχει τοποθετηθεί για τη διασφάλιση των αποσταγματοποιών, γεγονός που προκαλεί αντιδράσεις για την εξασφάλιση του ανταγωνισμού του τσίπουρου. Κατά την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Βαγγέλης Αποστόλου, ως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, είχε ξεκαθαρίσει ότι «δεν υπήρχε τέτοια υποχρέωση στο πλαίσιο του μνημονίου και των προαπαιτουμένων για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης».
«Παρόλα αυτά, υπάρχει πίεση για κατάργηση της διακίνησης χύμα τσίπουρου από τις προβλέψεις της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, αλλά και πίεση από τις αποφάσεις της Κομισιόν για αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης. Ήδη με αιτιολογημένη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απειλούμαστε με παραπομπή στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια», τόνιζε.
Ταυτόχρονα οι επαγγελματίες αποσταγματοποιοί είχαν καταγγείλλει αθέμιτο ανταγωνισμό από τη μαζική και ανεξέλεγκτη διακίνηση χύμα τσίπουρου στην ελληνική επαρχία, γεγονός που σχετίζεται και με θέματα δημόσιας υγείας. «Σε ευρωπαϊκό επίπεδο ζητούσαν τιμή πώλησης ανα λίτρο στα 24 ευρώ», είχε σημειώσει.
«Δεν έχουμε λάβει αποφάσεις για το θέμα της φορολόγησης του τσίπουρου. Θα διαβουλευθούμε σοβαρά και υπεύθυνα με όλους τους εμπλεκόμενους για να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα κατά τον καλύτερο τρόπο και με σεβασμό βεβαίως σε μια παραδοσιακή δραστηριότητα της ελληνικής υπαίθρου», είχε υπογραμμίσει.
Σε συνάντηση του προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Παραγωγών Αποσταγμάτων και Αλκοολούχων Ποτών, Νίκος Καλογιάννης με δημοσιογράφους, διατύπωσε την αναμονή του κλάδου από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για παράταση στην εφαρμογή ενιαίου συντελεστή ΕΦΚ στο τσίπουρο ανάλογου με αυτόν που ισχύει στα αλκοολούχα ποτά έως το 2021.
Η αγορά του τσίπουρου το 2018 αυξήθηκε κατά 4,3% σε σχέση με το 2017 καταγράφοντας τα τελευταία χρόνια μικρή μεν, αλλά σταθερή αύξηση. Όπως δείχνουν στοιχεία του Γενικού Χημείου του Κράτους που επεξεργάστηκε ο ΣΕΑΟΠ, η παραγωγή τσίπουρου ανήλθε πέρυσι στα 1,346 εκατ. άνυδρα λίτρα όταν το 2015 ήταν στα 973.862 λίτρα.
Κατά τον κ. Καλογιάννη, «η επικείμενη αύξηση του ΕΦΚ θα πλήξει πρωτίστως αυτούς που το πληρώνουν, τους επίσημους αποσταγματοποιούς. Ο ειδικός φόρος της φιάλης τσίπουρου θα διπλασιαστεί στα 7,14 ευρώ (από 3,6 ευρώ που είναι τώρα) και ο ΦΠΑ θα ανέλθει περίπου 3 ευρώ (από 2,1 ευρώ) και έτσι οι φόροι αντιστοιχούν στο 66% της ενδεικτικής τιμής πώλησης».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΣΕΑΟΠ, τα ελληνικά αποστάγματα είναι φυσικά προϊόντα. Πρόκειται για την τέχνη της απόσταξης γεωργικών πρώτων υλών. Το Ούζο έχει αναγνωριστεί ως «παραδοσιακό προϊόν» επιβεβαιώνοντας ότι είναι προϊόν της γης. Σχετικά με το ούζο, ο Σύνδεσμος αναφέρει ότι είναι το ηγετικό ποτό της ελληνικής ποτοποιίας και αποσταγματοποιίας, που φτάνει το 64% στο σύνολο όλων των ποτών που παράγονται στη χώρα μας. Η παραγωγή του ξεπέρασε το 2018 τα 12,15 εκατ. άνυδρα λίτρα, ενώ αποτελεί διαχρονικά το κυριότερο εξαγόμενο προϊόν του κλάδου, καταλαμβάνοντας το 72% (σε ποσότητα) του συνόλου του όγκου εξαγωγών. Σύμφωνα με τον κ. Καλογιάννη, η Γερμανία εισάγει 1,2 εκατ. κιβώτια ούζο ελέγχοντας μερίδιο της τάξεως του 18,6%, όταν το τζιν δεν ξεπερνά το 1,2 εκατ. κιβώτια και η βότκα τα 2 εκατ. κιβώτια.
Η διαδικασία απόσταξής τους μοιάζει μ’ αυτή των λευκών αποσταγμάτων (white spirits) π.χ. βότκα, τζιν κ.τ.λ. Ο μεσογειακός χώρος είναι πλούσιος σε φυτά και βότανα. Ο γλυκάνισος, ο μάραθος, η μαστίχα, η κανέλα, το γαρύφαλλο, ο κόλιανδρος, η ρίζα αγγελικής, το φλαμούρι, το κάρδαμο, η μέντα μπαίνουν στους παραδοσιακούς χάλκινους άμβυκες για να μας δώσουν το ούζο. Παρ’ όλο που όλες οι μεσογειακές χώρες έχουν να αναδείξουν προϊόντα ανίσου εντούτοις μόνο το Ούζο έχει χαρακτηριστεί σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό κανονισμό ως distilled anise (απόσταγμα γλυκάνισου).
Στο τσίπουρο πάλι, καθοριστικό ρόλο παίζει η ποικιλία των σταφυλιών αλλά και η σωστή διαχείριση των στεμφύλων. Καθώς δε, δίνεται η δυνατότητα αρωμάτισης ή μη με τις παραδοσιακές μεθόδους, ο καταναλωτής μπορεί να επιλέξει μεταξύ δύο διαφορετικών δρόμων ανάλογα με το ποιον προτιμά. Η τέχνη του αποσταγματοποιού είναι να καταφέρει να αιχμαλωτίσει όλα τα αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά του σταφυλιού όπως διαμορφώθηκαν μετά τη ζύμωση των στέμφυλων. Σε κάποιες περιοχές προσθέτουν αρωματικούς σπόρους ή φυτά (γλυκάνισο, μάραθο, φύλλα καρυδιάς) σε αναλογίες που συνήθως είναι το μυστικό του κάθε παραγωγού.
