Το σημαίνον (του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη)
Άκληρος άνθρωπος, ατύχησε με τις γυναίκες. «Παππού» τον έλεγα κι ας ήτανε αδελφός του κανονικού παππού μου.
Οι αδελφές μου τον έλεγαν επίσης «παππού». Ο πατέρας μου τον έλεγε «πάπα». Η μητέρα μου τον έλεγε επίσης «πάπα».
Γνωστό τοις πάσι, ακόμη και σε μια οικογένεια αγράμματων πόντιων χωρικών. Ελλείψει σημαινόμενου, το σημαίνον υποδύεται διπλό ρόλο, βαραίνει πιο πολύ σαν λέξη.
Πράγματι, φώτιζε το πρόσωπό του κάθε φορά που τον προσφωνούσαμε έτσι.
ΠΗΓΗ: artinews.gr