Η παιδική αθωότητα και οι 213 επίδοξοι βιαστές της (Γράφει η Γιάννα Γκουτζιαμάνη)
213 επίδοξοι βιαστές στριμώχνονται στην πλατφόρμα προκειμένου να λεηλατήσουν τα άνθη της παιδικής αθωότητας και τα ποδοπατήσουν πριν προλάβουν να γίνουν καρποί.
Παιδική Αθωότητα: Αγνή, Θαυμαστή η μορφή της, Ωραία, λυγερή η κορμοστασιά της, Όμορφη η όψη της, Τρέμει τη βία, Ήλιος φωτεινός το πρόσωπό της, Ταράζεται από την Αδικία, υποκύπτει στην αδήριτη Ανάγκη.
Είναι αυτή η σκληρή Ανάγκη που ανοίγει την κερκόπορτα, για να εισβάλλουν στο ντελικάτο κορμάκι της Αθωότητας οι παιδοβιαστές με τη χαλασμένη ψυχή. Με το χρήμα εξαγοράζουν τον αδύναμο, πληρώνουν την ικανοποίηση του άρρωστου, βρώμικου πάθους τους.
Ευυπόληπτοι, με κοινωνικές και πολιτικές διασυνδέσεις, πλασάρουν το καθώς πρέπει προσωπείο τους. Το πραγματικό πρόσωπο κινείται άφοβα στους σκοτεινούς δαιδαλώδεις διαδρόμους του διαδικτύου. Εκεί οι βρώμικες δοσοληψίες, οι πλεκτάνες και το παραμύθι του άγνωστου.
Και ύστερα έρχεται η τρίτη πράξη, η τέλεση του εγκλήματος στην πραγματική ζωή. Μέσα στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, στα στέκια της παιδικής πορνείας που όλοι γνωρίζουν, αλλά κανένας δεν μιλάει. Είναι το κοινό μυστικό του παιδικού βιασμού και της μαστροπείας, που καταπίνει τα παιδιά της ανάγκης. « Όπου φτωχός κι η μοίρα του» .Είναι η φτώχεια που δεν της επιτρέπεται να σηκώσει το κεφάλι, για να δει τον ήλιο της δικαιοσύνης. Και όποιος το τολμήσει, θα τον πατήσει και θα τον λιώσει η μπότα του ισχυρού.
Και ποιος θα υπερασπιστεί και θα προστατέψει την παιδική αθωότητα;
Για όσους μπορούν να την κοιτάξουν στα μάτια και να υποσχεθούν ότι δεν θα την ξεχάσουν, μιλάνε τα τραγούδια:
…. Δώδεκα χρονών κι ο ήλιος δεν την είδε παρά η μάννα της, παρά η μάννα της κανέλα τη φωνάζει, κανελόριζα και άνθος της κανέλας, φούντα της μηλιάς….
…. Μον κλαίω τα μάτια τα γλαρά το λυγερό κορμάκι, το αγρίμι, το ελαφάκι, που ήταν δώδεκα χρονών παρθένα παναγιά μου κι έλαμπε η γειτονιά μου…
Κοζάνη 25-10-2022
Γκουτζιαμάνη Γιάννα
