«Δεν ξεχνώ τις πταίει για το τρένο» | «Το Καραγκιοζικόν» του Θωμά Αθ. Αγραφιώτη
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Τις πταίει;
ΧΑΤΖΗΒΑΤΗΣ: Μπα! Μας έγινες και καθαρευουσιάνος;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Θυμήθηκα τον Τρικούπη…
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Αυτός, ούτε τα κόκαλά του! Πώς και τον θυμήθηκες;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Αυτός έφτιαξε τον πρώτο σιδηρόδρομο στη χώρα.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Σιγά τι έκανε… Αχ! Βρε, γιατί με κοπανάς;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Γιατί πρέπει να σεβόμαστε την κοινή μας ιστορία!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Έχουμε κοινή ιστορία, ε;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Εμείς φτιάξαμε το λαϊκό νεοελληνικό Θέατρο Σκιών.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Στα τέλη του 19ου αιώνα…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Τότε που ο Χαρίλαος θεμελίωσε το σιδηρόδρομο.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Πού θέλεις να το πας;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Κάνεις πως δεν ξέρεις, βρε σουπιά;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Μα τι να ξέρω ο καημένος;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Το παίζεις και καημένος. Θα βάλεις και τα κλάματα;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Μα τι σου φταίει η εξουσία;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Και τότε ποιος φταίει;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Όχι η εξουσία πάντως. Όλα δείχνουν...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Όλα δείχνουν;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: …πως το δράμα οφείλεται δυστυχώς κυρίως…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μην το πεις!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: σε τραγικό ανθρώπινο λάθος!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ε, το είπες! Φάε τη φάπα σου!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Μα γιατί με κοπανάς ξανά;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Το λάθος ήταν καραγκιόζικο.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Δηλαδή;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Θα μπορούσα να το κάνω και εγώ.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Α! Το παραδέχεσαι.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Έλα όμως που από το 1950 και μετά…
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Μάλιστα…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Οι σιδηρόδρομοι έχουν μείνει στα 1890…
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Στην εποχή του Μίμαρου και του Τρικούπη…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ξέρεις πόσους νέους πήρατε τώρα στο λαιμό σας;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Το κέρδος εις βάρος της ποιότητας…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Και σε βάρος της ασφάλειας! Δεν ξεχνώ! Δεν ξεχνώ!
