Το μοιρολόι της ποίησης στη γιορτή της (από την Παρθένα Τσοκτουρίδου )
Πάγωσε η σιωπή
Ασύμμετρη σιγή
Ψύχος δριμύ έχει η ψυχή
Σάλπισμα λες από οργή.
Σκάζουν τα δόντια του φιλιού
Μάρμαρο η γλώσσα του μυαλού
Ο ΠΑΓΟΤΕΧΝΗΣ της καρδιάς
Αγέλαστος παντομιμας.
Ανοίγει η γη να καταπιεί
Ακόμη ένα της παιδί
Άγγελοι παίρνουν την ψυχή
Που θέλει πια να λυτρωθεί.
Θεέ μου, καλέ μου
Κι εσύ ουρανέ μου
Αλίμονο που έφυγε
Του Χάροντα δεν ξέφυγε.
Καλό Παράδεισο
Φίλε Δημήτρη ΛΑΦΑΖΑΝΙΔΗ
Ο θρήνος μου αιμορραγεί, ΠΕΤΡΟΨΥΧΑ
Στον ουρανό πόνο μετρά.
