Βασίλης Ραφαηλίδης: Ο φασισμός και ο ναζισμός είναι κοινωνικά κινήματα σπέσιαλ για ηλίθιους και εξαθλιωμένους λούμπεν, ή μήπως συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρότερο;*
Ο μεσοπόλεμος, γνωστός και σαν «μπελ επόκ» (καλή εποχή), δεν είναι παρά ένα διάλειμμα για καφέ, που λέει ο λόγος, που δίνει την ευκαιρία
στους ταλαιπωρημένους από τον Πρώτο Πόλεμο να γλεντήσουν λιγάκι πριν απ’ το ξέσπασμα της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 1929. Και είναι ο μεσοπόλεμος που θα δώσει στους καλλιτέχνες την ευκαιρία να δημιουργήσουν πράγματα εντελώς συναρπαστικά. Ο μοντερνισμός στην τέχνη, τότε ακριβώς δυναμώνει και κορυφώνεται. Δεν έχει καμιά αισθητικής τάξεως σημασία που ο φουτουρισμός του Μαρινέτι θα προκύψει απ’ το φασισμό του Μουσολίνι. Σημασία έχει που όλοι τότε ψάχνουν για κάτι καινούργιο.
Μερικοί θα πιστέψουν πως το καινούργιο έρχεται με τους φασίστες της Ιταλίας, στην αρχή, και τους ναζισίές (εθνικιστές σημαίνει η λέξη) της Γερμανίας, στη συνέχεια Έτσι, με τον φασιστικής αποχρώσεως πολιτικό μοντερνισμό συντάσσεται ακόμα και ο μεγαλύτερος ποιητής του αιώνα μας, ο Έζρα Πάουντ. Που έρχεται από την Αμερική (είναι Αμερικανοεβραίος) για να βοηθήσει τον Μουσολίνι! Με το ναζισμό συντάσσεται στην αρχή και ο μεγαλύτερος φιλόσοφος του αιώνα μας, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ. Αλλά και ο μεγαλύτερος μαέστρος της εποχής εκείνης, ο Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ. Στην Νορβηγία, ο μεγάλος πεζογράφος Κνουτ Χάμσουν θα πάει κι αυτός με τους φασίστες. Και στη Γαλλία, ο ιδιοφυής Φερντινάν Σελίν, ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους του αιώνα μας, θα προσχωρήσει ομοίως στους φασίστες. Που στη διάρκεια του μεσοπολέμου έχουν δημιουργήσει φασιστικά κινήματα σχεδόν παντού στην Ευρώπη. Φυσικά και στην Ελλάδα. Όπου, με τον Μεταξά, θα συνταχτούν: ο Μυριβήλης ανοιχτά, ο Καραγάτσης επιφυλαχτικά, ο Μωραϊτίνης αναφανδόν, και άλλοι πολλοί. Μιλάμε υπερηφάνως για την περίφημη «γενιά του ’30», αλλά δεν διευκρινίζουμε πως αυτή η γενιά, σχεδόν στο σύνολό της με τιμητική εξαίρεση τον βαθύτατα δημοκρατικό Κοσμά Πολίτη, στηρίζει τον ελληνικό φασισμό.
Τι συμβαίνει, λοιπόν; Ο φασισμός και ο ναζισμός είναι κοινωνικά κινήματα σπέσιαλ για ηλίθιους και εξαθλιωμένους λούμπεν, ή μήπως συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρότερο; Ο πρώην σοσιαλιστής Μπενίτο Μουσολίνι προειδοποίησε τους αριστερούς για τα μελλούμενα πολύ έγκαιρα, αλλά κανείς δεν πήρε τότε στα σοβαρά αυτόν τον επαρχιώτη πρώην δάσκαλο, που κατάφερε με το δυναμισμό και την ευφυΐα του (ας πάψουμε επιτέλους να υποτιμούμε τους εχθρούς μας) να γίνει πρώτα σημαίνον στέλεχος του σοσιαλιστικού κόμματος της Ιταλίας και στη συνέχεια ο πρώτος δάσκαλος του φασισμού. [...]
* Από το βιβλίο Βασίλης Ραφαηλίδης - Θερμοί Και Ψυχροί Πόλεμοι
ΠΗΓΗ: e-kozani.blogspot.gr
