Από τη σκύλα στη χάρυβδη (του Μανώλη Πατσώνα)

Συντάχθηκε στις 18 Μαρτίου 2017.

Τώρα είναι τζάμπα μαγκιά να λες όχι»

……Αφού έριξε ο Παπανδρέου τον Καραμανλή και έριξε ο Σαμαράς τον Παπαδήμα

, και έριξε ο Τσίπρας τον Σαμαρά και πάει λέγοντας, τι γίνεται τώρα; Εσείς πιστεύετε ότι έχει διαφορά η πολιτική Τσίπρα από την πολιτική Σαμαρά, ή η πολιτική Μητσοτάκη, αν έρθει; Εγώ λοιπόν έλεγα, “πάμε παρέα, να καταλάβουν και οι ξένοι ότι μέχρι εδώ είναι, να καταλάβει και ο λαός ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε κάποιοι”»………..

Αυτά είναι δύο μικρά αποσπάσματα από τα όσα είπε ο πρώην αρχηγός της Ν.Δ. Ευάγγελος Μειμαράκης, πριν από 3-4 εβδομάδες, σε πηγαδάκι με κοινοβουλευτικούς συντάκτες για το «όχι» της ΝΔ που προανήγγειλε  ο Κυριάκος Μητσοτάκης και συμπλήρωσε πως πρόκειται για στάση εκ του ασφαλούς με δεδομένο ότι η συμπολίτευση διαθέτει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Βέβαια δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο κ. Μειμαράκης δεν καταλήφθηκε ξαφνικά από κρίση φιλαλήθειας. Ο πρώην αρχηγός της ΝΔ και έμπειρος πολιτικός είναι, αλλά και το παρελθόν του δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους ευαισθησίες. Επομένως ασφαλώς ήξερε τι έλεγε και  πότε το έλεγε, δεδομένου ότι μόνος του κατευθύνθηκε προς τους συγκεντρωμένους πολιτικούς συντάκτες. Και τα έλεγε αυτά για τους δικούς του λόγους, έχοντας την δική του πολιτική στόχευση και φαντάζομαι την θετική του Καραμανλή.

Δεν πρέπει όμως από τα λεγόμενά του να μας διαφεύγει ο πυρήνας του επιχειρήματός του, ότι δηλαδή όποιος και να κυβερνήσει από τα συστημικά κόμματα, δεν μπορεί να ξεφύγει από την μνημονιακή γραμμή. Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα και άσκοποι λεονταρισμοί. Για παράδειγμα όταν τον Ιούλη του ΄15 τα κουκιά των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν επαρκούσαν για την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, τότε οι θεσμοί υποχρέωσαν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης (πλην ΚΚΕ και ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ), να ψηφίσουν θετικά.

Η ιστορία αυτή θα συνεχιστεί και στο μέλλον. με απώτερο σκοπό την εθελούσια υποδούλωση της Ελληνικής κοινωνίας στον  μνημονιακό ζυγό επάπειρον. Η προαγωγή του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του καταρεύσαντος ΠΑΣΟΚ στο παιχνίδι του δικομματισμού αυτόν το σκοπό εξυπηρετεί.

 Ήταν η απόλυτη επιτυχία του Δρ. Σόιμπλε να οδηγήσει ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, μέσα βεβαίως από το  ξεκαθάρισμα  των λογαριασμών με την αριστερή του πτέρυγα, στον μνημονιακό κατήφορο. Τα ξεθωριασμένα επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ περί δεξιάς-αντιδεξιάς ξαναγίνονται της μόδας. Στηρίξτε μας, ψηφίστε μας για να μην κυβερνήσει η επάρατος δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τι και αν την επάρατο την φέρνει στην εξουσία νομοτελειακά η κοινωνικά ανάλγητη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα; Μήπως δεν συνέβαινε το ίδιο με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη; Ο δικομματισμός προστάζει:  μία σου και μία μου. Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η εφαρμοζόμενη πολιτική, υπέρ των λίγων και κατά της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Είναι στο χέρι μας να αρνηθούμε να ξαναπαίξουμε αυτό το στημένο παιχνιδάκι. Να σηκωθούμε από τον καναπέ μας, να τους χαλάσουμε το παιχνίδι τους και να αναδείξουμε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα στηρίξουν τα συμφέροντά μας, όσο μικρές και αν είναι σήμερα.  Με την προϋπόθεση όμως, ότι αυτή τη φορά θα μείνουμε όρθιοι, ώστε να μην διανοηθεί κανείς να μας ξαναπουλήσει.

ΠΑΤΣΩΝΑΣ  ΜΑΝΩΛΗΣ