Ο Άι Γιώργης Μεσοβούνου (του Ηλία Ακριτίδη)
Τα θεμέλια μου στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι ναοί
κι΄ απάνω τους η μνήμη καίει
άκαυτη βάτος.
Αν αποθάνω θάψτεμε
ση΄ Ξυμιτού ρακάναν
Αχχχχ ν΄ ακούω και τη΄ Κρέμιτσας
τ΄Αϊ Γιέρ και την καμπάναν
1950 ΜΕΣΟΒΟΥΝΟ -(ΚΡΕΜΙΤΣΑ)
Όλο το χωριό αποκαΐδια, οι καπνοί από τα καμένα σπίτια φαίνονται μόλις πάρεις τον κατήφορο στον δρόμο που έρχεται από τα Κομνηνά .Οι κάτοικοι που απέμειναν ζωντανοί από τον δεκαετή πόλεμο με τα τρία ολοκαυτώματα, επιστρέφουν σιγά σιγά στο χωριό, σ΄ αυτά τα δέκα χρόνια που πέρασαν οι καταστροφές που υπέστη το χωριό είναι ασύλληπτες στον κοινό νου. Από το έμψυχο δυναμικό του χωριού θα απομείνει μόνο το 20%, το άψυχο υλικό σπίτια, υποστατικά και δημόσια κτίρια μαζί και η εκκλησία του χωριού όλα αποκαΐδια τίποτα δεν άφησαν όρθιο οι Γερμανοί και στη συνέχεια οι εγκάθετοι των Εγγλέζικων τανκς του στρατηγού Σκόμπυ , πρώην συνεργάτες των Γερμανών Ναζί .
Η ιστορία της εκκλησίας του Άι Γιώργη ξεκινάει αγαπητοί φίλοι από τον μακρινό Πόντο από κει που ήρθαν οι κάτοικοι του χωριού, η εικόνα του μεταφέρθηκε από το χωριό Σάργεριν-Κιαμίν της Σεβάστιας του Πόντου, στην αρχή εγκαταστάθηκε διπλά από τις αποθήκες του συνεταιρισμού, εκεί έκτισαν οι παππούδες μας την πρώτη εκκλησιά, που όπως ανάφερα παραπάνω κάηκε από τους Γερμανούς. Στην θέση που είναι χτισμένη σήμερα κτίστηκε μετά το 1950, τότε όμως η φτώχεια και η εξαθλίωση ήταν πανταχού παρούσες, τι να πρωτοπιάσουν οι λιγοστοί κάτοικοι που απέμειναν και επέστρεψαν στο χωριό. Σιγά σιγά όμως συνήλθαν, αφού πρώτα διόρθωσαν τα σπίτια και έβαλαν το κεφάλι τους κάτω από μια στέγη, αναζήτησαν τρόπους να κτίσουν τον τόπο λατρείας του θεού τους. Έτσι λοιπόν αγαπητοί φίλοι ο Αϊ Γιώργης της Κρέμιτσας ξαναχτίζεται, με χίλια δυο βάσανα και με βασικό χρηματοδότη το υστέρημα των κατοίκων, το συγκρότημα των Μωμόγερων ( Κοτσαμάνια ) που φτιάχτηκε από τους νέους του χωριού και γύρισε σχεδόν όλα τα χωριά της κεντρικής και δυτικής Μακεδονίας για να μαζέψει χρήματα γι΄ αυτό το σκοπό.
Τώρα μετά από 60 χρόνια αποφάσισαν το Τοπικό Συμβούλιο Μεσοβούνου και τα άλλα συναρμόδια όργανα, η εκκλησιά του Αγίου Γεωργίου να γκρεμιστεί και να χτιστεί καινούργια. Η εκκλησία αυτή, μνημείο του πρόσφατου μαρτυρικού παρελθόντος του χωριού μας, γκρεμίζεται χωρίς να ληφθεί υπόψη ότι αυτό το κτίσμα έχει να πει κάτι σ΄ όλους μας, γιατί όλοι εμείς οι Μεσοβουνιώτες έχουμε ένα σημαντικό γεγονός της ζωή μας που μας συνδέει μ΄ αυτήν την εκκλησία.
Έτσι όπως δεν έμεινε τίποτα που να θυμίζει, από πλευράς αρχιτεκτονικής, το μεταπολεμικό Μεσόβουνο λόγω του γκρεμίσματος όλων των σπιτιών του σχεδίου Marshal, έτσι και το τελευταίο κτίσμα, η εκκλησία, προς χάριν κάποιων ανιστόρητων δήθεν εκσυγχρονιστών, εις την πυράν και γαία πυρί μοιχθήτω, σβήνουν με μια μονοκοντυλιά όλη αυτή την αρχιτεκτονική ιστορία του χωριού.
Για όλους τους παραπάνω λόγους σαν Μεσοβουνιώτης και σαν άνθρωπος ντρέπομαι που κάποιοι χωρίς ίχνος αιδούς παίρνουν αποφάσεις που σβήνουν την πρόσφατη ιστορία μας.
Πρόταση δική μου αλλά και πολλών άλλων συντοπιτών είναι να βρεθεί ένας άλλος τόπος μέσα στο χωριό για το χτίσιμο της καινούργιας εκκλησίας ,και ο Αι Γιώργης να παραμείνει ως έχει.
ΗΛΙΑΣ ΑΚΡΙΤΙΔΗΣ
