Γιώργος Κύρτσος: "Είναι τουλάχιστον τρελό να έχουν ορίσει οι Γερμανοί το 2038 και οι Πολωνοί το 2049 ως τέλος του λιγνίτη κι εμείς να έχουμε δώσει περιθώριο έξι μήνες" (Ηχητικό)
Αποστολή στο Στρασβούργο: Σωκράτης Μουτίδης.
Με τον ευρωβουλευτή Γιώργο Κύρτσο συναντηθήκαμε στο Radio Studio 1
του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο για να συζητήσουμε, με αφορμή τα tweets του σχετικά με το λιγνίτη που έκαναν αίσθηση, για την ενεργειακή κρίση, την ελευθερία του τύπου, αλλά και τις εκλογές στο Κίνημα Αλλαγής. Ευθύβολος και ετοιμόλογος, όπως πάντα, μας είπε ότι αν τραβήξει η ενεργειακή κρίση, η χώρα μας θα αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα.
κ. Κύρτσο, παρά το γεγονός ότι είστε ευρωβουλευτής του κυβερνώντος κόμματος που έφερε το θέμα της ταχείας απολιγνιτοποίησης στο προσκήνιο, βγήκατε και είπατε ευθέως ότι θα πρέπει να ξανασκεφτούμε το θέμα της απολιγνιτοποίησης και της ταχύτητάς της. Τι σας οδήγησε εκεί;
Το ότι είμαι ευρωβουλευτής της ΝΔ δεν σημαίνει ότι έχω παραιτηθεί της παράδοσης ανεξάρτητης σκέψης και δράσης. Το αν θα γίνει απολιγνιτοποίηση και με ποιο ρυθμό είναι ένα θέμα ανοιχτό στο δημόσιο διάλογο. Και αυτό συμβαίνει γιατί έχει καταρρεύσει η ενεργειακή στρατηγική της Ε.Ε. Δεν πάει καλά. Έχουμε διακηρύξει ότι θέλουμε να πάμε σε μια πράσινη μετάβαση σε δύο φάσεις και να βγάλουμε εκτός άνθρακα, αέριο και πετρέλαιο. Στο μικρόκοσμο των Βρυξελλών πιστεύαμε ότι όλα αυτά θα γινόταν αναίμακτα και ότι θα μας αφήναν οι παραγωγοί του αερίου και του πετρελαίου να τους καταργήσουμε σε μερικές δεκαετίες.
Πηγαίνουμε σε μια νέα ενεργειακή κρίση. Το φυσικό αέριο είναι σε ρεκόρ ανόδου, το πετρέλαιο βρίσκεται στα υψηλότερα της επταετίας, η Κίνα και η Ινδία που είναι το 40% του πληθυσμού παγκοσμίως κάνουν επιστροφή στον άνθρακα για να λύσουν τα ενεργειακά τους προβλήματα κι εμείς κάνουμε- ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε απολιγνιτοποίηση. Και πάμε να δημιουργήσουμε ενεργειακό έλλειμμα, γιατί δεν είμαστε έτοιμοι με τις ΑΠΕ, με αποτέλεσμα να κάνουμε εισαγωγές ανά μήνα 10-15% των ενεργειακών μας αναγκών. Το ωραίο είναι ότι οι περισσότερες από αυτές γίνονται από βαλκανικές χώρες που λειτουργούν με λιγνιτικές μονάδες.
Προβληματισμό στο Μαξίμου βλέπετε για τις εξελίξεις αυτές;
Δε βλέπω γιατί το Μαξίμου είναι ένας μηχανισμός που δύσκολα προβληματίζεται. Γιατί ουσιαστικά το σύστημα είναι πρωθυπουργοκεντρικό. Σήμερα το Μαξίμου είναι ένα σύνθετος μηχανισμός που κυβερνάει τη χώρα και ελέγχει την κυβέρνηση και θα έπρεπε να προβληματίζεται περισσότερο. Καταλαβαίνω τη δυσκολία του να παίρνεις κάποιες αποφάσεις και να αλλάζει η συγκυρία. Αλλά το επιτελικό κράτος πρέπει να έχει και επιτελική σκέψη.
Ξέρετε ότι με όλα αυτά οι Δυτικομακεδόνες βρίσκονται σε μεγάλη ανασφάλεια και ενεργειακή φτώχεια.
Εκτιμούμε ότι η ενεργειακή κρίση με τις εξαιρετικά υψηλές τιμές θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τον Απρίλιο. Αυτά τουλάχιστον μας λέει η Λαγκάρντ (πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας). Επομένως, ξέρουμε ή εκτιμούμε ότι θα έχουμε μια ενεργειακή κρίση ως τον Απρίλιο. Αν τον Απρίλη είμαστε τυχεροί και επιστρέψουμε στην ομαλότητα, τότε να δούμε τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τις εκκρεμότητες, οικονομικές και κοινωνικές. Αν όμως τραβήξει η ενεργειακή κρίση, τότε θα βρεθούμε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Θα σας έλεγα ότι η κυβέρνηση έχει καλές κοινωνικές προθέσεις και ότι υπάρχει πρόνοια για τις επιπτώσεις της απολιγνιτοποίησης, αλλά πάνω από όλα είναι τι θα γίνει με την εθνική οικονομία. Η Ελλάδα έχει ένα παρελθόν οικονομικής πτώσης σε κάθε ενεργειακή κρίση, γιατί είμαστε πολύ εξαρτημένοι, έχουμε πολλά διαρθρωτικά προβλήματα και χρειάζεται να κάνουμε εισαγωγή ενέργειας. Είμαστε το εύκολο θύμα της ενεργειακής κρίσης. Επομένως, εκτός από το αν θα πάρουν καλή σύνταξη οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ, υπάρχουν πολλά ζητήματα που δεν έχουν λυθεί.
Να πάμε δηλαδή σε παράταση λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων;
Αυτή τη στιγμή υπάρχει παράταση, διότι ακόμα και η «Καθημερινή» που είναι στο πλευρό της κυβέρνησης κάνει ωραίες αναλύσεις, λέγοντας ότι κινδυνεύουμε με σοβαρό έλλειμμα και απαιτείται η αξιοποίηση των μονάδων με λιγνίτη και απευθύνει προειδοποιήσεις να είναι όλοι stand by. Είναι τουλάχιστον τρελό να έχουν ορίσει η Γερμανία το 2038, οι Πολωνοί το 2049 κι εμείς να έχουμε βάλει περιθώριο τους έξι μήνες. Δεν το καταλαβαίνω αυτό κι όποιος μπορεί ας μας το εξηγήσει.
κ. Κύρτσο επειδή η δημοσιογραφική ιδιότητα δεν χάνεται ποτέ, πείτε μας δυο λόγια για το θέμα της ελευθερίας του τύπου στην Ελλάδα και τις κατατάξεις που θέλουν τη χώρα μας πολύ χαμηλά στα θέματα αυτά.
Δεν συμφωνώ με αυτή την αξιολόγηση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα. Τα κριτήριά τους δεν με βρίσκουν πάντα σύμφωνο. Τι υπερσυγκέντρωση έχουμε στην Ελλάδα, όταν στην Ιταλία έχουν τον Μπερλουσκόνι με τρία μεγαλύτερη ιδιωτικά κανάλια στην κατοχή του. Ποιος συγκρίνεται στην Ελλάδα με την εξουσία που είχε ο Μέρντοκ στη Βρετανία ή στην Αυστραλία; Εγώ θεωρώ ότι είναι άλλα τα προβλήματα μας. Η πολυδιάσπαση των δυνάμεων, η οικονομική αδυναμία, η κατάρρευση και ο έλεγχος της διαφημιστικής αγοράς από τα media shops. Ένας από τους λόγους που οδηγήθηκα στο κλείσιμο των δικών μου εντύπων ήταν και ο τρόπος που λειτουργούν τα media shops. Τα προβλήματα έχουν γίνει, βέβαια, πολύ μεγαλύτερα με το διαδίκτυο.
Να κλείσουμε μ’ ένα σχόλιο για τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ και την υποψηφιότητα Παπανδρέου.
Το Γιώργο Παπανδρέου τον ξέρω, γιατί είμασταν συμμαθητές στο Κολλέγιο Αθηνών που όλοι καταγγέλλουν ότι ήταν το σχολείο της μπουρζουαζίας, αλλά και η Παπαρήγα και ο Τσίπρας έστειλαν τα παιδάκια τους εκεί. Επειδή τον ξέρω από μικρό, ξέρω ότι είναι πολύ δημοκρατικός και ανοιχτόμυαλος, αλλά δεν είναι συγκεντρωμένος και αποτελεσματικός. Έχει ενδιαφέρουσες απόψεις, χωρίς να μπορεί να φτάσει στο αποτέλεσμα. Η ανάμειξή του στην ηγεσία είναι το τελειωτικό χτύπημα για το ΚΙΝΑΛ. Αν το ΚΙΝΑΛ επιχειρούσε ένα νέο ξεκίνημα μέσα από μάχη νέων ή σχετικά νέων, δηλαδή του Ανδρουλάκη (που τον ξέρω και τον εκτιμώ) ή Λοβέρδου μια τέτοια μονομαχία θα προκαλούσε το ενδιαφέρον. Τώρα, ο κόσμος βλέπει ένα ΚΙΝΑΛ που έχει κάθε μέρα ένα νέο υποψήφιο με το παπανδρεϊκό σύστημα να ρίχνει τη σκιά του. Οπότε προφανώς ο κόσμος θα πει «δε μένουμε στη ΝΔ ή στο ΣΥΡΙΖΑ». Από αυτή τη διαδικασία μεγάλος ωφελημένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί υπάρχει μια κεντροαριστερή αναγέννηση στην Ευρώπη και γι’ αυτό και ο Τσίπρας προσπαθεί να μην ανασάνει το ΚΙΝΑΛ. Κάπου εκεί ήρθε ο Παπανδρέου για να βάλει τέλος στο ΚΙΝΑΛ.
Ακούστε τη συνέντευξη του Γιώργου Κύρτσου στα podcasts του «Χρόνου»
ΠΗΓΗ: xronos-kozanis.gr
