Ο Μαραντζίδης παραποιεί μέχρι και την ιστορία του παππού του...
Το ποιόν του αντι-κομμουνιστή ιστορικού Μαραντζίδη, τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας διόρισε επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ
, προφανώς για να κόψει οποιοδήποτε δεσμό του κόμματος με την Αριστερά, αποκαλύπτει ξάδερφός του, με επιστολή που έστειλε στην Καθημερινή.
Απολαύστε την…
«Προς Διευθυντή «Καθημερινής» και δημοσιογράφο κ. Μ. Πουρνάρα
Στην Καθημερινή της Κυριακής 26/06/2011, σε άρθρο της κ. Μαργαρίτας Πουρνάρα φιλοξενείται συνέντευξη του αναπληρωτή καθηγητή Νίκου Α. Μαραντζίδη.
Η επιστολή αυτή δεν έχει σκοπό να ασκήσει κριτική στα όσα λέει και γράφει στα βιβλία του ο Νίκος Α. Μαραντζίδης για την ιστορία του λαού μας.
Σ’ αυτά έχουν δώσει τεκμηριωμένες απαντήσεις ιστορικοί και άλλοι με περισσότερες γνώσεις. Σκοπό έχει να απαντήσει στα συνειδητά ψέματα και ανακρίβειες που αναφέρει ο πρώτος μου ξάδερφος Νίκος Α. Μαραντζίδης, στην προσπάθειά του να κτίσει ένα συγκεκριμένο προφίλ, για την ιστορία της οικογένειάς μας και τον παππού μας Κόλια Μαραντζίδη.
Αναφέρει ο Νίκος Α. Μαραντζίδης:
«Ο παππούς μου, γεννημένος στις αρχές του 1900, ήρθε τη δεκαετία του ‘20 στην Ελλάδα από την Τιφλίδα μαζί με τη μητέρα του. Ο λόγος της μετοίκησης δεν πολυσυζητιόταν ιδιαίτερα στην οικογένεια. Εικάζω ότι επειδή ο προπάππος μου ήταν αξιωματικός του τσαρικού στρατού που δολοφονήθηκε, έφυγαν ως πρόσφυγες όταν επικράτησαν οι Μπολσεβίκοι».
Ο προπάππος μας δεν ήταν αξιωματικός του τσαρικού στρατού, ήταν ζωέμπορος και καπνέμπορος στο Καρς του Καυκάσου. Δολοφονήθηκε όταν ο παππούς μας ήταν σε μικρή ηλικία, πριν την επανάσταση, όχι από τους Μπολσεβίκους, αλλά από αξιωματικό του τσαρικού στρατού.
Συνεχίζοντας ο Νίκος Α. Μαραντζίδης, λέει: «Ο παππούς μου, ο Κόλιας όπως τον φώναζαν, … παντρεύτηκε περισσότερες από μία φορές, βιοπορίστηκε ως ταχυδακτυλουργός σε διάφορα πανηγύρια της ελληνικής υπαίθρου, και πέθανε αλκοολικός ως τυπικός ρωσόφωνος εμιγκρές … Δήλωνε σταλινικός, απείχε στις εκλογές του 1946 και τον εξόρισαν στην Ικαρία. Οι πολιτικές πεποιθήσεις του επηρέασαν τους συγγενείς μου. Πολλά μέλη της οικογένειας είναι στο ΚΚΕ και είμαι εξοικειωμένος με αυτόν τον χώρο από πολύ μικρός».
Οι πρόγονοί μας έφυγαν από το Καρς το 1919 με τη συνθήκη του Μπρεστ- Λιτόφσκ. Όπως η πλειοψηφία των προσφύγων από τον Καύκασο, ήταν προοδευτικοί στις πολιτικές τους πεποιθήσεις, είναι γνωστό άλλωστε ότι μεγάλο μέρος των προσφύγων από τον Καύκασο όταν ήρθαν στην Ελλάδα συντάχθηκαν με τους κομμουνιστές για συγκεκριμένους ιστορικούς και αντικειμενικούς λόγους που δεν είναι του παρόντος. Ο παππούς μας Κόλιας Μαραντζίδης εξορίστηκε από τη δικτατορία του Μεταξά στην Αλόννησο ως «επικίνδυνος για το καθεστώς της 4ης Αυγούστου». Στην κατοχή εντάχθηκε στο ΕΑΜ. Φυλακίστηκε από τους Γερμανούς στο Γεντί Κουλέ. Κατάφερε να δραπετεύσει από το νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος όπου νοσηλευόταν μαζί με άλλους κρατούμενους και βγήκε στο βουνό. Μέχρι το τέλος του 1946 ήταν ενεργό μέλος του ΕΑΜ. Γι’ αυτήν του τη δράση τόσο ο ίδιος, όσο και τα παιδιά του (που ήταν ενεργά μέλη του λαϊκού κινήματος) μετέπειτα υπέστησαν διώξεις.
Η παρουσίασή του παππού μας από τον ξάδερφό μου Νίκο Α. Μαραντζίδη ως ξεπεσμένου Ρώσου ευγενή, βγαλμένου από τα μυθιστορήματα της γενιάς του ’30, προσβάλλει τη μνήμη, την ιστορία και τη δράση του. Ο παππούς μας είχε οκτώ παιδιά, από δύο γάμους. Τα δύο πέθαναν σε μικρή ηλικία στα σκληρά χρόνια της γερμανικής κατοχής. Τα παιδιά του τα μεγάλωσε με μεγάλες δυσκολίες και στερήσεις, λόγω και των διώξεων που υπέστη για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, δύο κατάφερε να τα σπουδάσει.
Όταν ένας καθηγητής, “ιστορικός- ερευνητής”, εν προκειμένω ο Νίκος Α. Μαραντζίδης παραποιεί την ιστορία της οικογένειάς του για να πει αυτά που θέλει να πει και να παρουσιάσει ένα συγκεκριμένο προφίλ, καταλαβαίνουμε πώς χρησιμοποιεί τα στοιχεία που βρίσκει και τις προφορικές μαρτυρίες που συλλέγει.
Στο μόνο που έχει δίκιο ο ξάδερφός μου Νίκος Α. Μαραντζίδης, είναι στο ότι και λόγω της πολιτικής δράσης του παππού μας (αλλά και για πολλούς άλλους λόγους) μέλη της οικογένειάς μας είμαστε μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ.
Επειδή μέλη της οικογένειάς μας κατοικούμε ακόμη στη γειτονιά (Τούμπα δ. Θες/νίκης) που ήρθε σαν πρόσφυγας, έδρασε και πέθανε ο Κόλιας Μαραντζίδης, ο παππούς μας, αλλά και γιατί μέλη της οικογένειάς μας δραστηριοποιούνταν στα κοινά της πόλης μας, ελπίζω σε δημοσίευση για την αποκατάσταση της αλήθειας όσον αφορά στην ιστορία της οικογένειάς μας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Θεσσαλονίκη 26/06/2011
Μαραντζίδης Φώτης
ΠΗΓΗ: www.kommon.gr
