...εγώ που, αν ξυπνήσω μονομιάς, θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς!!! (του Μάκη Σεβίλογλου)
Είμαι γόνος εφοπλιστών, κι ας μου λείπουν πάντα 9 δραχμές για να συμπληρώσω 10άρικο…
Σήμερα πήγα στο σούπερμάρκετ κι αγόρασα ένα ψωμί, ένα πάκο μακαρόνια και δύο αλκαλικές μπαταρίες για τον φακό μου (σημ. μου έκοψαν το ρεύμα)…
Δεν το βάζω κάτω όμως, ξέρω πως, με αγώνες μόνο φτιάχνει ο κόσμος και θ’ αγωνίζομαι άοκνα μέχρις ότου ο Μητσοτάκης κι οι όμοιοί του μανατζέροι, καταφέρουν να αποτελειώσουν αυτό που ξεκίνησαν, την φυσική εξόντωση του λαού, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, την επιβολή των funds, το κάψιμο των δασών, την τοποθέτηση ανεμογεννητριών παντού προς «όφελός μου», την αύξηση των «κοινωνικών» τιμολογίων, την πώληση του νερού, την εκχώρηση του Αιγαίου και εθνικής κυριαρχίας, την παραχώρηση κάθε δημόσιου περιουσιακού στοιχείου στο υπερταμείο, την διασπάθιση χρήματος, την άνευ διαγωνισμού ανάθεση έργων στην ΤΕΡΝΑ κι άλλες κατασκευαστικές εταιρείες που ανήκουν σε «όμοιούς μου», δηλ. τζάκια κατσαπλιάδων, που από δημιουργίας ελληνικού κράτους λυμαίνονται με τη φορομπηξία για πάρτη τους εμάς τους «εφοπλιστές».
Ναι εγώ είμαι αυτός που, ξεχνά τόσο γρήγορα το κακό, τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, τις πλημμύρες στην Θεσσαλία, τις φωτιές στη Θράκη, στην Πελλοπόνησο, τα ναυάγια, εγώ… Γιατί εγώ δεν είμαι μίζερος, δεν γκρινιάζω όπως κάποιοι που βλέπουν παντού σφάλματα των μαρκετινίστικα τοποθετημένων διαχειριστών της εξουσίας. Εμένα με διακρίνει ένας έμφυτος οπτιμισμός ισοδύναμος της βλακείας…
Εγώ και το κινητό μου να ‘μαστε καλά, να τρέφω τη ματαιοδοξία μου και την ελπίδα μου πως, το έργο, όσες φορές και να το δω, θα υπάρξει η επόμενη, που το φινάλε θα ‘ναι διαφορετικό… Εγώ, εγώ, εγώ θα τους ξαναψηφίσω, γιατί πάντα πριν από τις εκλογές, κάνω διαγραφή του ιστορικού στον σκληρό δίσκο της κεφαλής μου.
Γιατί είμαι σίγουρος, πως κάθε επόμενη φορά, θα είναι μια καινούρια αρχή, με τους ίδιους κι ας βαφτίζουν τις πολιτικές τους δεξιές, κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, ριζοσπαστικές κι ότι άλλο τους κατέβει… Κι αν τύχει και με γράψουν στα παλιά τους τα ποδήματα και νιώσω ριγμένος, ξέρω πως, κάπου στην Αμερική, κάποιοι σκέφτονται το καλό μου και κανονίζουν το επόμενο δεξιοκεντροταχαμουαριστερό τραγί που θα τρέξω από πίσω του, εγώ ο ευλογημένος αμνός της ηλιθιότητας και της ματαιοδοξίας…
Εγώ, που δεν έχω ανάγκη ούτε από παιδεία, ούτε από τέχνη, ούτε από τροφή για σκέψη, εγώ που μου αρκεί ν’ ανασαίνω κι ας βρωμάει σαπίλα παντού τριγύρω… Το εγώ μου να ‘ν καλά κι ας ψοφώ από την πείνα!!!
Εγώ, εγώ, εγώ ο γόνος εφοπλιστών, εγώ που χρόνια τώρα δίνω λευκή επιταγή σε όσους μαυρίσαν την ψυχή και το μέλλον, το δικό μου και των παιδιών μου, για ένα βολεματάκι, για ένα καθρεφτάκι marketpass !!!!
Εγώ που, αν ξυπνήσω μονομιάς, θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς!!!
Μ.Σ
