Δεύτερος γύρος Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών: Νικάμε αδέρφια! (Γράφει ο Νίκος Δινόπουλος)
Τα «υπερκομματικά», «ανεξάρτητα» και «πολυσυλλεκτικά» ψηφοδέλτια των κομμάτων του αστικού μπλοκ επικράτησαν στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Οι εκλεγμένοι και οι επικεφαλής είναι «τεχνοκράτες», λατρεύουν τον τόπο μας, έχουν «αυτοδιοικητική συνείδηση» και είναι αποφασισμένοι να πέσουν μαχόμενοι μέχρις ενός για την «ανάπτυξη» και να μην περάσουν σχέδια και προγράμματα που καταστρέφουν την περιοχή μας. Λαμπρά παραδείγματα αυτών των μαχών έχουμε από το παρελθόν και το παρόν: η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, τα διόδια στην Εγνατία, τα φωτοβολταϊκά, οι ανεμογεννήτριες. Ξενοδοχεία πέντε αστέρων τα νοσοκομεία· πλεονάζουν στα νοσοκομεία οι γιατροί, οι νοσηλευτές, το προσωπικό και όχι μόνο· πλεονάζουν ασθενοφόρα, γιατροί και διασώστες στο ΕΚΑΒ· πλεονάζουν στην εκπαίδευση δάσκαλοι και καθηγητές που για δεκαετίες λειτουργεί με αναπληρωτές και για μήνες με μεγάλες ελλείψεις. Πατεράδες, μητέρες, παιδιά, αδέρφια, αδερφές, συγγενείς, φίλους, γνωστούς όλοι έχουμε δεν γίνεται να μη γνωρίζουμε κάτι για την εργασιακή ζούγκλα στην αγορά εργασίας…
Κυρ. Μητσοτάκης στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ (28/9/23): οι Περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη «καθίστανται προτεραιότητα για την κυβέρνησή μας, γιατί συνδέονται με τα αναπτυξιακά σχέδια σε όλη τη χώρα». […] «Ναι, είναι κι αυτή μια πολιτική σύγκρουση», πρόσθεσε, «είναι η επόμενη μάχη, η μεγάλη μάχη μετά τις εθνικές εκλογές, η οποία πρέπει να κερδηθεί» για «να έχουμε ανθρώπους οι οποίοι μπορούν να συμμερίζονται τις κυβερνητικές στοχεύσεις».
Ζούμε στη χώρα που δεν είναι αυτό που νομίζουμε, δεν είναι αυτό που βλέπουμε, δεν είναι αυτό που ακούμε, δεν είναι αυτό που διαβάζουμε· η ανεργία, η φτωχοποίηση, η εξαθλίωση και η εργασιακή ζούγκλα είναι «ανάπτυξη»· τα σκάνδαλα δεν είναι σκάνδαλα αλλά είναι σκανδαλολογία και σκευωρίες…
«Είμαι ό,τι νομίζω, κάνω ό,τι θέλω και λέω τα πάντα και τα αντίθετα με την ίδια ευκολία.»
Νίκος Κωνσταντόπουλος (σε πρόσφατη συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά»)
Κι εμείς;
«Ο σκλάβος που δεν συνειδητοποιεί τη σκλαβιά του, είναι απλούστατα σκλάβος.
Ο σκλάβος που συνειδητοποιεί τη σκλαβιά του και αγωνίζεται ενάντιά της, είναι επαναστάτης.
Ο σκλάβος που καμαρώνει τις ομορφιές της ζωής στη σκλαβιά είναι ένα τσιράκι, ένα κάθαρμα, άξιος κάθε περιφρόνησης»
Β. Ι. Λένιν.
ΟΧΙ! «Δεν Θέλω να Γίνω Θύμα και Παίγνιο της Αντίδρασης που Θριαμβεύει»*
Παραφράζοντας τον ποιητή, ή θα επιτρέψουμε να μας χειραγωγούν και να μας εμπαίζουν όλοι οι παράγοντες του μηχανισμού εξουσίας του αστικού μπλοκ ή θα «σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο απέναντί τους»; Θα αγωνιστούμε να βάλουμε τέλος στην ανελέητη ταξική καπιταλιστική βαρβαρότητα;
«Σύντροφε,
θα κατεδαφίσουμε ποτέ την κοινωνική δυστυχία;
Χρωστούμε την πάλη, βεβαίως.
[…]
Κάθε καλό στην οργή του λαού
και ας αναπνέουμε οράματα.
Είμαστε γι' αυτό ακριβώς
οι καλύτεροι της ιστορίας.
[…]
Εμείς μπορούμε να δώσουμε τη ζωή μας
μέσα σ' ένα συλλαλητήριο.
Εσείς τι μπορείτε;»
Νίκος Καρούζος «Αντισεισμικός τάφος»
ΥΓ. Ταραχή και προβληματισμός στις δυνάμεις του αστικού μπλοκ. Δεν τους απασχολεί και δεν ανησυχούν για την απουσία «ισχυρής αντιπολίτευσης» αλλά η ανυπαρξία δεύτερου αξιόπιστου ισχυρού πυλώνα του αστικού κοινοβουλευτικού δικομματισμού, ικανού να απορροφά, να εκτονώνει, να ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις και να διασφαλίζει την ασφαλή εναλλαγή της κυβερνητικής εξουσίας μεταξύ των κομμάτων του αστικού μπλοκ.
*Λουΐ Σαρλ Ντελεκλύζ, από τους ηγέτες της κομμούνας στο Παρίσι λίγο πριν δολοφονηθεί στο οδόφραγμα»
