Ο ήλιος του χειμώνα (του Πασχάλη Τσολάκη)
Έτσι όπως γέρνει ο ήλιος προς τη δύση
έτσι έγερνε το κεφάλι της στον ώμο του
το χρώμα του δειλινού βαθύ κόκκινο
σαν το τριαντάφυλλο που κρατούσε
και χάιδευε τα χέρια του
ένα αγέρι ανέμιζε τα μαλλιά της
κι τ’ ακουμπούσαν στα χείλη του
τα χέρια τους μπλεγμένα
σαν τα χρώματα στο λιόγερμα
ύστερα ο ήλιος χάθηκε πίσω από το βουνό
όπως χάθηκε κι εκείνη απ’ τη ζωή του
κράτησε εκείνη την όμορφη εικόνα
σαν φωτογραφία της στιγμής
κάθε φορά που νιώθει κρύο
την βγάζει στον ήλιο να λιαστεί
να ζεσταθεί κι εκείνος
