Η «Μετάβαση» στην αγριότητα, ο πολιτισμός και το "λουρί της μάνας"… (του Παναγιώτη Τσαρτσιανίδη)
Όχι δεν θα είμαι ευγενικός, εξάλλου εσείς το ξεκινήσατε!
Εσείς ξεκινήσατε αυτή την προσπάθεια δημιουργίας σύγχυσης και συγκάλυψης…
Αρχικά να υπενθυμίσω πως δεν βρισκόμαστε στην εποχή της χαριτωμένης «Μετάβασης» αλλά σε μια εποχή βαρβαρότητας για το λαό της περιοχής.
Χιλιάδες οικογένειες δοκιμάζονται από την καταστροφική πολιτική της εξουσίας, προσπαθώντας να επιβιώσουν.
Χιλιάδες οικογένειες αποχωρίζονται τα παιδιά τους που φεύγουν για να ζήσουν σε άλλα μέρη.
Χιλιάδες οικογένειες στη Δυτική Μακεδονία έχασαν κατακτήσεις δεκαετιών από την εφαρμογή του «δόγματος του σοκ».
Μια κοινωνία λοιπόν λαβωμένη σε τόσα σημεία, το μόνο που δεν χρειάζεται είναι αντιδραστικές μπαρούφες περί «πυλώνων οικονομικής ανάπτυξης μέσω του πολιτισμού στην εποχή της Μετάβασης».
Δεν χρειάζονται και άλλες εισηγήσεις του ποδαριού στα όρια του σουρεαλισμού.
Δεν χρειάζονται νέες μέθοδοι για να καταπιούμε τον παραλογισμό της απολιγνιτοποίησης και της λεγόμενης «Μετάβασης».
Δεν χρειαζόμαστε έναν ακόμη «Δούρειο Ίππο» στο όνομα, αυτή τη φορά, του πολιτισμού…
Η εξουσία δεν νοιάζεται για τίποτα άλλο εκτός από τα κέρδη της τάξης των παρασίτων που εκπροσωπεί.
Δεν ενδιαφέρεται εάν θα μπορέσουμε να βγάλουμε τον μήνα, πώς θα πληρώσουμε τα φροντιστήρια των παιδιών μας, τα τρομακτικά έξοδα των σπουδών τους, την ενέργεια που καταναλώνουμε, τον ηρωικό τρόπο που καταφέρνουν να ζουν οι συνταξιούχοι γονείς μας με τις συντάξεις του τρόμου, τα υποβαθμισμένα νοσοκομεία, χωρίς προσωπικό με τις απάνθρωπες λίστες αναμονής, τα βουνά και τους κάμπους που καταστρέφονται στο όνομα των δήθεν «ΑΠΕ».
Δεν ενδιαφέρεται εάν πονάμε την ώρα που στέλνει κατά πάνω μας τις δυνάμεις καταστολής με γκλοπς και δακρυγόνα.
Η εξουσία του καπιταλισμού δεν ενδιαφέρεται φυσικά ούτε για τον πολιτισμό. Είναι απολίτιστη από τη φύση της και όταν μιλάει για αυτόν, σίγουρα κάτι άλλο έχει στο μυαλό της.
«Η εποχή της αθωότητας» τελείωσε.
Ο πολιτισμός είναι κάτι άλλο, όχι πάντως αυτό που επικαλείστε.
Αρκετά πια!
(Τσαρτσιανίδης Παναγιώτης του Χρήστου και της Μαρίας από το Μεσόβουνο Εορδαίας)
-Το ποίημα, τα τραγούδια και οι φωτογραφίες αφιερωμένες σε όλους τους «αθώους», τους «παραπλανημένους», τους «ξεχασιάρηδες»…
Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι φωνάζουν γι' αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ' το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
.... Τι περιμένετε;
Οτι οι κουφοί παραχωρήσεις θα σας κάνουν
Κι ότι οι αχόρταγοι
κάτι θε να σας δώσουν!
Οι λύκοι θα σας ταΐσουνε αντί να σας καταβροχθίσουν!
Από φιλία
Θα σας προσκαλέσει η τίγρη
Να της βγάλετε τα δόντια!
Τέτοια περιμένετε!»
(Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου Bertolt Brecht)
video:
Ιδού ο πολιτισμός τους!