Επιστολή προς τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΛΗΤΤΟΜΕΝΟΥΣ πολίτες της αλλόκοτης εποχής μας (της Παρθένας Τσοκτουρίδου)
Κυρίες και κύριοι,
Είναι προφανές πως το άλμα για την ανάπτυξη σ’ αυτή τη χώρα ξεκίνησε από τις πύρινες ακτίνες του «πράσινου» ήλιου
της και συνεχίστηκε από τον «ανέφελο ουρανό της Τρόικας». Αφού λοιπόν πυρπολήθηκε η γη μας με τα οικονομικά τους «μέτρα – βόμβες», αναμένεται και στο πολύ εγγύς μέλλον, «μεταβατική περίοδο της απολιγνιτοποίησης» το λένε σήμερα, να μας σπείρουν τις τόσο μα τόσο σπάνιες βροχές απολύσεων και οικονομικού μαρασμού – (εθελούσιες έξοδοι, κάπως έτσι το λένε και «λουκέτο» στον λιγνίτη) - ενεργοποιώντας ταυτόχρονα έναν παλιά ξεχασμένο, αδρανή, καυτό άνεμο από την έρημο της Ανατολής, αλλά νυν ενεργοποιημένο, ο οποίος ξέμεινε στην ιστορία από το 3.000 π.Χ. αλλά στη συνέχεια αναμένεται να σηκώσει μεγάλα σύννεφα σκόνης φτώχειας, ψεύδους και σκοταδισμού, σαρώνοντας την τόσο μα τόσο άθλια και μονότονη ζωή μας στην απεραντοσύνη της μοναξιάς και της λήθης.
Προσοχή! Δεν θ’ αφήσει ούτε λόφο στον ορίζοντα! Ούτε ένα δέντρο να μας προσφέρει την ανακουφιστική σκιά του μέσα στη λάβα των μέτρων της πολιτικής των φωτοβολταϊκών και των ανεμογεννητριών, παρά μόνο πλημμυρισμένα ποτάμια με στύλους από κρεμασμένες μαύρες κορδέλες σ’ ένα άδειο τοπίο όπου θα πετούν μόνο πουλιά εφόσον θα ευελπιστούμε ότι θα υπάρχουν τουλάχιστον κοπάδια ψαριών που θα ταράζουν τα ρηχά νερά και τα οποία απεγνωσμένα θ’ αναζητούν για φαγοπότι τις νεκρές ανθρώπινες ψυχές των πλειστηριασμών.
Δεν το συζητάμε βέβαια ότι οι άνθρωποι θα κατοικούν σε κοινές λασποκαλύβες και θα τρέφονται ίσως με μερικές αγελάδες ή χοίρους που θα βόσκουν κοντά σε νερά, απορρίπτοντας τις ψεκασμένες πεδιάδες των καυτά «ναρκωμένων» τοπίων από την αφόρητη κάψα της Εφορίας με τα κύματα της ευφορίας της αρπαγής των ερειπωμένων σπιτιών τους και της λεηλασίας της γης τους.
Η ανθρώπινη ιστορία της χώρας μας γεννάει πλέον ένα νέο πολιτισμό ή μάλλον συναντάει εκ νέου εκείνον της Εποχής του Λίθου, που αναμένεται να αλλάξει την όψη του κόσμου αυτού του πλανήτη σε περιπλανόμενες νομάδες, οι οποίες δεν θα μπορούν να εξασφαλίζουν ούτε καν την τροφή τους έστω κυνηγώντας άγρια ζώα, επειδή αυτά προστατεύονται πλέον από το Νόμο να μη έχει κανείς το δικαίωμα ούτε να τα αγγίξει. Κι έτσι, οι άνθρωποι θα τρώνε ρίζες άγριων φυτών, ψεκασμένες και μεταλλαγμένες, για την επιβίωσή τους, αν βέβαια τις βρουν κάπου φυτρωμένες κι αυτές.
Περνώντας, λοιπόν, σ’ αυτό το κυνηγετικό και τροφοσυλλεκτικό στάδιο – πρωτόγονο για τον αιώνα μας – θα καταφέρουν οι πολιτικοί ν’ αναπτύξουν «το κράτος». Ένα κράτος που θα προκύψει σ’ ένα συγκροτημένο νομαδικό χωριό, θεσπισμένο με κανόνες «δικαίου», οι οποίοι θα εγκαινιάσουν τη δική τους γραπτή ιστορία στην άνθηση της μετανάστευσης και θα συντελέσουν μ’ επιτεύγματα ως σπόροι πολιτισμού απανταχού της γης, όπου θα οδηγήσουν την ανθρωπότητα σε μια σαλεμένη, παράδοξη και θαυμαστή περιπέτεια νομαδικής ζωής, η οποία θα γεννήσει νέους και παλιούς ταυτόχρονα τρόπους σκέψης και πράξεις στις συνήθειες της επιβίωσής της.
Τα ντοκουμέντα της ιστορίας θα μας αφηγούνται περιγραφές μεταρρυθμίσεων με απαριθμήσεις παρανομιών των προηγούμενων αλλά και «ιδιωτικών παραβιάσεων» του νυν καθεστώτος. Για τον λόγο αυτό, οι φόροι θα είναι πιο αφόρητοι και θα συνοδεύονται με ακόμη πιο καταπιεστικούς νόμους, τονίζοντας τοιουτοτρόπως τον απολυταρχικό χαρακτήρα της μοναρχίας, απομονώνοντας ταυτόχρονα την κοινωνία σε τάξεις με οξυμένες διαφορές, τις εξής:
1.Την ανώτερη τάξη της «πυραμίδας» (κεντρική εξουσία και αριστοκρατία).
2.Την μεσαία τάξη της «χειροτεχνίας» (γεωργοί, ψαράδες, τεχνίτες, γραφείς).
3.Την κατώτερη τάξη της «δουλείας», όπου θα υπάγονται πεινασμένοι άνθρωποι του πολέμου και όχι μόνο, ξεπεσμένοι, λόγω των παγκόσμιων πολιτικών και οικονομικών περιστάσεων της πολυπολιτισμικότητας.
S.O.S: Για το καλό και την ανάπτυξη της οικονομίας μας, συνιστάται η προσοχή των πολιτών στην προμήθεια μιας ξεχασμένης τροφής, της χουρμαδιάς, η οποία θα τους βολέψει στο ν’ αντικαταστήσουν το μέλι και τη ζάχαρη, όπως επίσης θα τους χρησιμεύσει και ως κτηνοτροφική τροφή ή γιατί όχι, ως καύσιμη ύλη.
Συνιστώνται επίσης τρεις συνταγές φαρμάκων και αλοιφών (λόγω ελλείψεων ιατρών, φαρμάκων και νοσοκομειακής περίθαλψης) που θα αποτελούνται από διάφορα παρασκευάσματα και φυσικά συστατικά, όπως αλάτι, νίτρο και μπίρα για όλες τις ασθένειες, με σκοπό τη θεραπεία ή την ανακούφιση των ασθενών, διότι το αλάτι είναι αντισηπτικό, το νίτρο στυπτικό και η μπύρα διευκολύνει την κατάποση των άλλων δύο.
Το κοινό οφείλει να γνωρίζει πως η μέση διάρκεια της ζωής του δεν θα ξεπερνάει τα σαράντα χρόνια, λόγω σπάνιων επιδημιών και θα πρέπει να φροντίσουν οι άνθρωποι ώστε να έχουν ήδη έτοιμο τον τάφο τους να μπουν μέσα ζωντανοί ή νεκροί, τυλιγμένοι με μια ψάθα (Πού να βρεις λεφτά για ξύλινο φέρετρο; Δεν το συζητάμε ούτε για πήλινο! Μαύρη σακούλα και πολύ μας είναι).
Τα πεινασμένα και διψασμένα πνεύματα είναι σίγουρο ότι στοιχειώνουν τους δρόμους και όλα τα στενά της χώρας εδώ και χρόνια τώρα. Γι’ αυτό το λόγο, οι οικονομικά επιφανείς να βάζετε στους δρόμους δοχεία με τρόφιμα και ποτό να χορτάσουν οι νεκροί, τουλάχιστον καθώς θα περνούν στον άλλο κόσμο.
Κι επειδή θ’ αναπτυχθούν – όπως στ’ αρχαία χρόνια – διαμάχες μεταξύ θεσμών των πόλεων και η ανικανότητα να ζουν σε ειρήνη κι αρμονία, ενημερωθείτε παρακαλώ πως η χώρα δυστυχώς πολύ σύντομα θα ερημωθεί από εσωτερικές συγκρούσεις, αλληλοσκοτωμούς και πολεμικές σκηνές. Θα θυμηθούμε σίγουρα τα τσεκούρια, τα ρόπαλα, τα δόρατα, τα σπαθιά και τα τόξα, τα οποία θα ρίχνουμε ενάντια ο ένας στον άλλο και βέβαια, όχι σαν παιχνίδια ή αθλήματα.
Θα θυμηθούμε τα άμοιρα γαϊδουράκια που θα σέρνουν τα μεταφορικά μας μέσα, τους θρύλους που έβαζαν τα παιδιά τους οι άνθρωποι στα καλάθια πάνω τους αφήνοντάς τα στα ποτάμια και όλη μα όλη τη μεγαλοπρέπεια του αρχαίου Ανατολίτικου κόσμου, με τις δυναστείες, τις δοξασίες και τις παραδόσεις της, που θα μεταφυτέψουν στη νέα γενιά τους σπόρους του «μεταλλαγμένου» πολιτισμού τους.
Όμως, μην ανησυχείτε, αγαπητοί πολίτες! Οι Έλληνες πολιτικοί, χάρη στην πανουργία τους (π.χ. Οδυσσέας), το θάρρος (βλ. Κολοκοτρώνης) και την ενεργητικότητά τους (πολλοί αλλά σκόρπιοι - τον τόνο και στη λήγουσα), θα επιφέρουν σοβαρές αλλαγές για την πολυσήμαντη βασιλεία της χουρμαδιάς, διάρκειας 42 έως 62 χρόνων, συντελώντας όσο δυνατόν συντομότερα στον πολιτικό θάνατο της χώρας μας, πετυχαίνοντας κοντολογίς να μας συνενώσουν με τον Κάτω Κόσμο, με μια αυστηρή, επιθετική, πειθαρχημένη, μαχητική και ποινική βαρβαρότητα, που θ’ αντανακλά στις παραδόσεις των αρχαίων Αμοριτών, με τη βοήθεια πάντα και τη συγκατάθεση των υπογεγραμμένων νομικών αποφάσεων των «Εκπροσώπων» της.
Αναμένονται δυναμικές αλλαγές με μετασχηματισμούς, ανασχηματισμούς, μεταβιβασμούς, συμβιβασμούς, χουρμαδιασμούς. Υπερβολές; Θα δείξει!....
Μεταξύ αστείου και σοβαρού
