ηττήθηκα για ένα φιλί... (του Γιάννη Γιαννακόπουλου)
(Απρίλης 2000 " NaCl ")
κινδύνεψα στο λαχάνιασμα του ανέμου
περπάτησα πάνω στο χαμό της ομορφιάς
είδα τη λίμνη βουβή κι αβυσσαλέα να δέχεται θυσία ματωμένους
έρωτες
ύστερα
τα δέντρα που φυτέψαμε μεγάλωναν δίχως μνήμη
τα συναισθήματα σκόρπισαν σαν αγρίμια στις ερημιές
η νύχτα ερχόταν ανόρεχτη, χωρίς τις ουράνιες σκάλες των θρύλων
κι έσβηνε δίπλα μας η κορυφογραμμή της νεότητας
οι μεγάλες λέξεις επέστρεφαν σαν εύστοχες σφαίρες
οι δειλίες μεταμορφώνονταν σε παράσημα ανωτερότητας
ύστερα
μόνο η μοναξιά πολεμούσε την ελαφρότητα
τα μάτια του τρελού που κοιτούσαν πάντα κάτι βαθύτερο
τα βήματα του μεθυσμένου που μπερδεύονταν στην ξαφνική
εμφάνιση ωραιότερων δρόμων
και βασάνιζε η ανάγκη τα πεισματάρικα κεφάλια
πρόδιδε η μουσική τις φουσκωμένες ψυχές
οργίαζε στις οθόνες η δόξα της μιζέριας.
Σκαρφάλωσα, κι ούτε, στους πρόποδες του μηδενός
έκλαψα μισό δάκρυ για το κλάμα του κόσμου
ηττήθηκα για ένα φιλί
Γιάννης Γιαννακόπουλος
Απρίλης 2000
" NaCl "
