Για την παράσταση ο «Άρης» της Σοφίας Αδαμίδου με τον Τάσο Σωτηράκη (γράφει ο Π. Τσαρτσιανίδης)
Να λοιπόν φίλες και φίλοι γιατί το θέατρο είναι τόσο πολύτιμο, τόσο μαγικό, τόσο απαραίτητο, τόσο σπουδαίο και άμεσο.
Η παράσταση ο «Άρης» της Σοφίας Αδαμίδου με τον Τάσο Σωτηράκη, που είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε την περασμένη Πέμπτη (30-5-2024) στην αίθουσα τέχνης στην Κοζάνη, ήταν μια απόδειξη.
Μας έδωσε τη δυνατότητα να «συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νιώσουμε μαζί μιαν αλήθεια», όπως έλεγε ο Κάρολος Κουν.
Βγήκαμε από την αίθουσα μετά από μιάμιση ώρα σχεδόν σοκαρισμένοι.
Έναν μονόλογος, μια σπουδαία ερμηνεία για ένα σημαντικό πρόσωπο.
Ο «Άρης», ο κομμουνιστής πρωτοκαπετάνιος ήταν εκεί για να μας πει την ιστορία του, τη σύγχρονη ιστορία του τόπου, με έναν τρόπο συναρπαστικό.
Τον είδαμε να μας εξηγεί καθοριστικές στιγμές, να μας λέει λεπτομέρειες σημαντικές, να θυμώνει, να ξεσπά, να κλαίει και εμείς από κάτω, πολλές φορές χωρίς αναπνοή, χωρίς την παραμικρή κίνηση, να παρακολουθούμε.
Άραγε τι πιθανότητες είχαμε για να ζήσουμε κάτι σαν και αυτό;
Η παράσταση ήταν αφιερωμένη στη συγγραφέα Σοφία Αδαμίδου. Ο παιδικός της ήρωας, το σύμβολο αγώνα, ήταν μπρος στα μάτια μας!
Συγχαρητήρια σε όλους!
Για το www.kozani.tv Παναγιώτης Τσαρρσιανίδης
