Αχιλλέας Υφαντίδης: «Θαυμάζεις παιδί μου τον αθλητή που βάζει τα περισσότερα γκολ ή αυτόν που παίρνει τις περισσότερες διακρίσεις - Θα σου πω όμως και ποιους άλλους αθλητές πρέπει να θαυμάζεις»
Θαυμάζεις παιδί μου τον αθλητή που βάζει τα περισσότερα γκολ ή αυτόν που παίρνει τις περισσότερες διακρίσεις.
Θα σου πω όμως και ποιους άλλους αθλητές
πρέπει να θαυμάζεις, ίσως και περισσότερο, παρότι δεν σου περνάει από το μυαλό.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που ξεπέρασε με επιτυχία έναν πολύμηνο σοβαρό τραυματισμό και επανήλθε ακόμη καλύτερος στους αγωνιστικούς χώρους, έχοντας παλέψει για την αποκατάστασή του με πείσμα, αισιοδοξία και προγραμματισμό, παρά τα καθημερινά εμπόδια.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που από επιλογή συνεχίζει να δίνει ψυχή και σώμα στο άθλημα που αγαπάει παρά το ότι σταδιακά συνειδητοποιεί ότι τα όνειρα μεγάλων διακρίσεων που αρχικά είχε, είναι εξαιρετικά δύσκολο πια να πραγματοποιηθούν.
Να θαυμάσεις έναν αθλητή περιορισμένων αθλητικών ικανοτήτων που κάποιοι - θλιβεροί - τον δελέασαν να αυξήσει παρανόμως τις αθλητικές του δεξιότητες για να πετύχει τους στόχους του, και αυτός τους έφτυσε στα μούτρα και έφυγε.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που επιλέγει να δώσει τα πάντα για τη νίκη της ομάδας και όχι αυτόν που περιμένει να πάρει τα πάντα από τη νίκη της ομάδας.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που έχει το θάρρος να εκθέτει στους προπονητές του τα λάθη του ζητώντας διόρθωση αντί να κρύβει τα λάθη του, φοβούμενος μήπως εκτεθεί ο ίδιος στους προπονητές του.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που ξέρει ότι δεν είναι ο καλύτερος στην ομάδα και παρόλα αυτά αγωνίζεται καθημερινά να παραμένει χρήσιμος.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που δεν έχει υποστηρικτικό οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον αλλά παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι υπόδειγμα συμπεριφοράς στην ομάδα, υπερνικώντας απογοητεύσεις και διαψεύσεις από αυτούς που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θα τον βοηθούν να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που όταν είναι σε αδιέξοδο ο ίδιος ή έχει χάσει ο ίδιος ευκαιρίες ζωής με τις λανθασμένες επιλογές του, αντί να γκρινιάζει και να μιζεριάζει και αντί να θέλει να «ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» για να νιώσει αυτός λίγο καλύτερα, προσπαθεί να συμβουλέψει άλλους αθλητές να αποφύγουν την παγίδα στην οποία ο ίδιος έπεσε.
Να θαυμάσεις αυτόν τον αθλητή που την όποια επιτυχία του θα την βαφτίσει επιτυχία της ομάδας και την όποια αποτυχία της ομάδας θα την χρεώσει πρωτίστως στον εαυτό του.
Τον αγώνα αυτών των αθλητών, λίγοι τον βλέπουν και ελάχιστοι τον κατανοούν.
Είναι όμως αυτοί οι αγώνες που αξίζουν τα πιο σημαντικά βραβεία.
