Το μέτρο και το άμετρο (του Βασίλη Μαρκόπουλου)

Συντάχθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2016.

Ζούμε σε μια εποχή όπου ο παραλογισμός είναι τακτικό φαινόμενο.Απο το « παν μέτρον άριστον » των Αρχαίων Ελλήνων , φθάσαμε

στην έλλειψη του  μέτρου σε βασικές καθημερινές μας εκδηλώσεις.Θεωρούμε ότι μόνο εμείς εχουμε δίκιο και πρέπει με κάθε τρόπο να το επιβάλουμε , αδιαφορώντας για την άποψη ή τη συναίνεση ή την αντίδραση της κοινωνίας.Δεν εντάσσουμε το μέρος στα πλαίσια  του  συνόλου , αλλα ταυτίζουμε το μέρος με το σύνολο.

Ενδεικτικά αναφέρω : Φοιτητές έκτισαν την πόρτα εισόδου του Γραφείου καθηγητή τους , άγνωστοι έριξαν μπογιές και κάρφωσαν τσεκούρι στη πόρτα γραφείου καθηγη-

τή του ΑΠΘ,« αντιεξουσιαστές » έκαψαν τρια αστικά Λεωφορεία στην Αθήνα, αρχη-

γός αντιπολιτευόμενου κόμματος αποκαλεί τον Πρωθυπουργό « ψεύτη » και « ανίκα-

νο » , Βουλευτής του Κοινοβουλίου αποκαλεί υπουργό « γαϊδούρι » σε συνεδρίαση

Ολομέλειας της Βουλής , « αντιεξουσιαστής » καίει την Ελληνική σημαία και  αστυ-

νομικοί των ΜΑΤ παρακολουθούν  απαθείς , πολίτης βρίζει τη Δημοτική Αρχή , γιατί του άφησαν κλήση για παράνομη στάθμευση σε κεντρική Οδό της πόλης, διαδηλωτές – απεργοί κτίζουν την είσοδο του αρμόδιου Υπουργείου τους κ.λ.π

Με τέτοιες συμπεριφορές δεν πείθουμε κανένα για την αποτελεσματικότητα του με-

σου που επιλέγουμε. Η ιδέα κάποιου ή κάποιων λίγων , μετατρέπεται σε πράξη ολόκ-

ληρου κλάδου και ενώ προσωρινά δημιουργεί ενθουσιασμό και έπαρση για την πρω- τότυπη ιδέα αντίδρασης , αντικειμενικά ευτελίζει δημόσια πρόσωπα και θεσμούς.Σε

καμια περίπτωση δεν κερδίζεται η συμπαράσταση της κοινωνίας και  στην καλύτερη

περίπτωση προκαλείται η απάθειά της. Η  αποτελεσματικότητα  ενός τέτοιου αγώνα είναι αμφίβολη. Η ζημιά όμως από μια τέτοια άμετρη αντίδραση έχει προκληθεί στην

ίδια την κοινωνία. Η κοινωνία εκφράζεται με θεσμούς και αυτούς τους θεσμούς οι

πολίτες οφείλουμε να τους σεβόμαστε και να τους διαφυλάσσουμε ως κόρη οφθαλ-

μού , γιατί μέσα απ αυτούς εκφραζόμαστε όλοι  μας. Θεωρώ δεδομένο ότι οι πολίτες

έχουν προβλήματα και πρέπει να τα διεκδικούν , αλίμονο !