«Συγγνώμη κύριε ποιος είστε;» (με αφορμή μία συνέντευξη τύπου στην Πτολεμαΐδα) Γράφει ο Τσαρτσιανίδης Παναγιώτης
Ε ναι λοιπόν, το είδαμε και αυτό ή μάλλον το ζήσαμε.
«Συγγνώμη κύριε ποιος είστε;», ρώτησε, και όλοι μείναμε με ανοιχτό το στόμα.
Γέμισε η αίθουσα ερωτηματικά πάνω από τα κεφάλια ???????
Ένας εργολάβος σε συνέντευξη τύπου;
Δεν είναι δυνατόν!
Δεν έχει ξαναγίνει!
Ούτε «αυτόν τον άνθρωπο αυτόν» τον είχε ξαναδεί.
Απίθανο! Και εγώ που νόμιζα ότι τον συγκεκριμένο κύριο τον συναντάμε επί επτά συναπτά έτη.
(μάταια ο κύριος Σ. μας έδειχνε τα άσπρα του μαλλιά τα οποία πριν 7 χρόνια ήταν μαύρα)
Η ερώτηση παραμένει… «Συγγνώμη κύριε ποιος είστε;»
Για μια στιγμή ένοιωσα σαν κότα, ναι κότα.
Εγώ κότα και αυτός το λιοντάρι, (ο ερωτών).
Ο “Λέων των Καϊλαρίων”!
Ευτυχώς κάτι θυμήθηκα και ηρέμησα.
Θυμήθηκα πλάνα με εργολάβους που κάνουν δηλώσεις, υπογράφουν συμβάσεις για να
κλείσουν κάτι λακκούβες μεγάλες!
Κάτι χέρια σε «Close-Up» να κρατούν στυλό με χάρη, ενώ οι μαστοράντζες να λένε μέχρι
και τι πλακάκι θα βάλουν στο πεζοδρόμιο.
Θυμήθηκα επίσης, (σαν δεν ντρέπομαι λιγάκι), όλοι μαζί χαμογελαστοί, "μαστόρια", Δήμαρχοι,
Νομάρχες, Βουλευτές και Πρόεδροι, να καμαρώνουν μπρος στην κάμερα του ερωτώντος.
Ξεχνιούνται αυτά;
Ε όχι, δεν ξεχνιούνται!
Και κάπου εδώ αρχίζει και το πρόβλημα.
Γιατί λοιπόν αυτό το “σόου”;
Προς τι αυτή η κρίση «δεοντολογίας» έτσι αναχάπαρα, όπως λένε και στο χωρίο μας το Μεσόβουνο;
Μυστήριοι συνειρμοί, νέα ήθη και κανόνες επαγγελματικής λειτουργίας ήρθαν στο φώς ξαφνικά (αναχάπαρα).
Στο μυαλό μου η φράση, «ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει…»
Ας σταματήσω κάπου εδώ.
Στην ελληνική περιφέρεια η ενημέρωση δυσκολεύεται να ενηλικιωθεί, πρέπει όμως κάποια στιγμή να γίνει…
…η ενηλικίωση!
Τσαρτσιανίδης Παναγιώτης του Χρήστου και της Μαρίας
