Άνθρωποι μιας άλλης εποχής...... (Γράφει ο Μάμμος Κωνσταντίνος - Λογιστής Φοροτεχνικός)
Τον τελευταίο καιρό αισθανθήκαμε το φευγιό ανθρώπων που στην ζωή τους ήταν από τα ενεργά μέλη του πληρώματος της τοπικής μας εκκλησίας κατά τύπο και ουσία.
Όλοι τους εκπλήρωσαν Χριστιανά τα τέλη ης ζωής τους. Τον καλό αγώνα
της ζωής τετέλεκαν , την πίστη τους διατήρησαν και τώρα τους απέμεινε ο στέφανος
της δικαιοσύνης . Άνθρωποι που τους είχαμε σαν εικόνες μέσα σε όλα τα
εκκλησιαστικά και λατρευτικά γεγονότα των προηγούμενων δεκαετιών. Άνθρωποι με
ανιδιοτελή προσφορά σε αυτό το καράβι που λέγεται ‘εκκλησία’ και πλέει πάνω από
δύο χιλιάδες έτη σε πελάγη και ωκεανούς . Άνθρωποι με αξίες και ιδανικά που είχαν
σαν επίκεντρο τις σχέσεις των ανθρώπων (την αλληλεγγύη , την συμπόνια ,τον
αλληλοσεβασμό και πάνω από όλα την ανιδιοτελή αγάπη ). Οι επιβάτες του
ανεβαίνουν και κατεβαίνουν συνεχώς έτσι μπήκε και η κυρά Κίτσα Κιοσκερίδου,
Αρβανίτη Φωτεινή, Γιάσογλου Ερμιόνη, Μιτακάκης Δημήτριος , Χ΄’ Σάββα Ελένη
και άλλοι που μπορεί να τους ξεχνώ. Στην πορεία του μπήκαμε και εμείς και
συμπορευθήκαμε με τα ίδια πιστεύω και θέλω , με την προσφορά και την επιθυμία να
συνεχίζει το καράβι και να βρίσκει απάγκια λιμάνια. Ότι ακούσαμε , είδαμε και
ζήσαμε με αυτούς τους ανθρώπους να μεταλαμπαδευτεί και στους επόμενους με την
σειρά μας ώστε στο καράβι που ζούμε αντί να ‘ρθει μια νύχτ’ αξημέρωτη να ξημερώσει
μια αβράδιαστη μέρα…..!!!!!
