Λουκιανός Κηλαηδόνης, βαθιά αντισυμβατικός
Γράφει ο Στέλιος Μπάμιατζης
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης για μένα και χωρίς να ξέρω πολλά από μουσική ήταν και παραμένει βαθιά αντισυμβατικός.
Τόσο αντισυμβατικός ώστε με απίστευτη ευφυΐα να σατιρίζει – σφάζει με το βαμβάκι την ελληνική μικροαστίλα.
Δεν κραύγασε ποτέ, το ξαναγράφω, δεν… σήκωσε ποτέ τη γροθιά του δεν «πέταξε πέτρες». Μέσα από απλούς, σχεδόν απλοϊκούς στίχους έδινε ένα βαθύτερο στίγμα αντιστρόφως ανάλογο με το ευχάριστο της μουσικής του.
Παράδειγμα Α το καταπληκτικό Δελτίο ταυτότητας:
“…όνομα πατρός Ιωάννης, Αντίσταση κατά της Αρχής… όνομα συζύγου, κενόν, Ληστεία… υπηκοότης Ελληνική, Σωματεμπορία, θρήσκευμα Χριστιανός Ορθόδοξος, ΙΣΤ παράρτημα ασφαλείας Αθηνών, Αναρχοκομμουνιστής…”
Παράδειγμα Β: Πώς γεννιέται ο καμικάζι!
“Οι γέροι μου οι δυο οι φουκαράδες μ εκείνο το μυαλό τους το παλιό…την πάτησα ξανά και φέτος και μ έδιωξαν οριστικά… τρομάξαν να με βάλουν σε δουλειά μα πριν να κλείσω δυο βδομάδες μου παν να κόψω τα ωραία μου μαλιά. Τους τράβηξα λοιπόν δυο μούτζες και παραιτήθηκα… πειστήκαν και μου πήραν μηχανή. Και τώρα που μαι πάνω της και τρέχω σε 1000 κυβικά κανέναν βλάκα δεν αντέχω σας έγραψα κανονικά…”
Παράδειγμα Γ, τα Νέα Μέτρα:
“Δεν μας τρομάζουν… θα συνηθίσουμε σιγά σιγά… εδώ δεχτήκαμε ΤΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ…”
